Hazar Ergüçlü son dönemin en popüler oyuncularından. Kıbrıs'ta doğup, büyümüş. 23 yaşındaki oyuncu yetiştiği topraklar nedeniyle güneşi, denizi, kumu seviyor. Seyahat etmekse en büyük tutkularından biri. Yoğun iş hayatından fırsat buldukça seyahate çıkan Ergüçlü bu yaz İsveç ve Toskana'ya tek başına gitti. Orada yaşadıklarını ve seyahat alışkanlıklarını Tatil SABAH'a anlattı.
- Nedir sizi seyahat etmeye iten duygular? Nasıl seyahatlerden hoşlanırsınız?
- Hiç ayırt etmem. Gidebileceğim her yere gitmeye çalışırım. Gölcük'e çağırsınlar giderim. Fark etmez. Tatillerde hem eğleneyim, hem dinleneyim istiyorum aslında. Ama her tarz tatili bir sefere sıkıştırmak çok zor oluyor. Son zamanlarda dinleneceğim tatilleri tercih ediyorum. Huzuru çok özlediğim oluyor, sabah uyanayım, çiçek kokusu, kuş sesleri eşliğinde... Her yaz bir programım var. Önce mutlaka Kıbrıs'a giderim çünkü aile içindeki o kalabalığı seviyorum. Onlar benimle uğraşsın, ben onlarla uğraşayım... Her yaz, bir eğleneceğim, bir de dinleneceğim tatiller yaparım.
- Bu yaz ne yaptınız?
- İsveç'e gittim. Beş gün kaldım.
- Sizin için seyahatin kısası mı yoksa uzunu mu makbul?
- Turistik yerleri aşıp, oralı gibi yaşayabilecek hale gelene kadar kalmayı tercih ederim. Ama çok kolay olmuyor. İnsan tatile o kadar motive oluyor ki, ne gösterseler heyecanlanıyorum. İsveç'te epey dolaştım, yürüdüm, gezdim. Sonra Toskana'ya gittim. Altı gün de orada kaldım. Orada yattım, dinlendim. Yakınlardaki köylere gittim, bağlarda dolaştım. Bir film gibi yaşadım. Ve tek başımaydım. İnanılmaz iyi geldi. Kışın tek başıma tatil yapmaya ihtiyacım varmış gibi hissetmiştim. Bunu kışın yapsaydım daha iyi gelebilirdi ama yaz döneminde yapınca biraz sıkıldım.
- Yerel halkla sohbet etme imkanınız oldu mu? Tanıştığınız insanlara oyuncu olduğunuzu söylediniz mi?
- Tabii. Sohbet ettim ama oyuncu olduğumu hiç kimseye söylemedim. Tanımasalar bile, ünlü algısı çok tuhaf bir şey, bakışları değişiyor. Ve ben tatilde hiç o duyguyu tatmak istemedim. Tek başıma tatile çıkmak için küçük olduğumu düşünenler çıktı.
- Bu sene için planınız nedir?
- Norveç galiba... Tam planlamadım ama tek başıma gideceğim yine. Sevdim bu tek başına tatil olayını.
- Neden sevdiniz tek başınalığı?
- Yalnız kalmanın başka bir kafası oluyor. Bir kere yapacak şey sayısı azalıyor, kitap okuyorsun, yazıyorsun, daha iyi düşünebiliyorsun. Tek başına karar vermek zorunda kalıyorsun. Kimseye bağlı kalmak zorunda değilsin. Kafama ne eserse onu yapıyorum.
KIBRIS MİSTİK BİR YER
- Kıbrıslısın... Kıbrıs'ı kendi gözünden anlatır mısın?
- Turist olarak gidince bir önyargı olabiliyor. Halbuki kumardan ibaret bir yer değil, mistik tarafları da var. Yarım kalmış bir toplum orası. Hâlâ çözülememiş bir mevzu var. Binaların inşaatları bile yarım kalmış... Her şey duruyor! Kapılar açılınca tüm bunları görür hale de geldik. Aslında sıcakkanlı insanların yaşadığı, güven duygusunun hakim olduğu bir yer. Herkes koşulsuz yardım eder. Kim olduğun önemli değildir. Çok büyülü bir havası var. Özellikle eski Lefkoşa, şehrin içi, harabeler falan... Yürek burkan bir tarafı var ama insanlar bunun içinde yaşamaya ve mutlu olmaya devam ediyorlar.
- Kıbrıslılar Türkiyelileri seviyor mu?
- Tabii ki seviyorlar. Oranın bir kültürü var, kendine özgü bir şivesi, ayrı huyları, farklı yemekleri, farklı tatları... Bir örnek vermem gerekirse; Türkiye'nin her yerinde lahmacun yeniyor ve seviliyor. Düşünün ki, artık o lahmacun dükkanları bir gün geliyor kapatılıyor. Çinliler gelip her yerde sushi yapmaya başlıyor. Kıbrıs'ta da bu hassasiyet var. Yavaş yavaş kültür yok oluyor diye... Korumaya çalıştıkları bir durum var, bu da insanı saldırganlaştırır. Yoksa Türkleri sevmemek gibi bir şey söz konusu değil. Öyle insanlar değiller, din, dil, ırk ayrımı asla yapmazlar.
