Adana'da Organize Sanayi Bölgesi'nde bir fabrikada asgari ücretle çalışan ve derme çatma bir evde yaşamını sürdüren Ömer Gür (40) ile Kevser Gür'ün (38) 2 kız çocuğundan sonra çok istedikleri erkek çocukları oldu. Aile, dünyaya gelen erkek çocuklarına Emre ismini verdi. Ancak 8 yıl önce dünyaya gelen Emre'nin gözünde 4 yıl önce bir kitle çıktı. Baba Ömer Gür oğlunu hastaneye götürdüğünde böbrek kanseri olduğunu öğrendi. Emre Gür, 4 yıldır hem kanser tedavisi görüp hem de okuluna devam etti. Başarılı bir öğrenci olan ve 2. sınıfta okuyan Gür, 4 yılda 4 ameliyat geçirdi. Son ameliyatında kitle gözüne iyice dağıldığı için doktor sağ güzünü almak zorunda kaldı. Bu sırada minik Emre sürekli kemoterapi görüp, ağır kanser ilaçları kullandı. Küçük Emre'ye 1 yıl önce de ailesi tarafından sünnet düğünü yapıldı. Küçük çocuk, tedavisi evden devam ederken Mevlit Kandili gecesi aniden rahatsızlanınca babası Adana Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Balcalı Hastanesi'ne götürdü. Burada kan tahlili yapıldıktan sonra yeniden hastaneye yatırılan küçük çocuk, kanser hastalığı nedeniyle kullanılan ilaç ve kemoterapi tedavisinden dolayı böbrek yetmezliğinden hayatını kaybetti. Aile çocuklarının
karne almasını beklerken, onu toprağa verdi. Bu duruma çok üzülen Emre Gür'ün sınıf arkadaşları ve öğretmenleri, karne dağıtımı sırasında anne ve babayı da çağırdı. Ömer ve Kevser Gür, sünnet fotoğrafı ve yanlarına aldıkları çiçekle çocuklarının sınıfına gelerek sırasına oturdu. Çift çocuklarının sırasında gözyaşlarını tutamadı. Veli Yavuz İlköğretim Okulu Müdürü Ahmet Saydam, Emre Gür'ün karnesini annesine verdi. Anne Kevser Gür karneyi alınca gözyaşları içinde, "Oğlum bu karneyi sen alacaktın nereye gittin. Senin karneni ben böyle mi alacaktım. Arkadaşların hep burada kuzum, sen nereye gittin" diyerek ağıt yaktı. Bu sırada Gür'ün sınıf arkadaşları da gözyaşlarını tutamadı.
Sınıf arkadaşları gözyaşları içinde Emre'nin çok iyi bir insan olduğunu, onunla sürekli oyun oynadıklarını belirterek, "Karne dağıtımında onun da yanımızda olmasını isterdik, o olmadığı için çok üzgünüz" dediler.
Baba Ömer Gür ise, oğlunun karnesini aldıktan sonra hem mutlu hem de üzüntülü olduğunu, ancak oğluyla gurur duyduğunu söyledi.
