Genç
yaşlarda kas erimesi hastalığına yakalanan ve iş göremez hale geldiği için Darülaceze'ye yerleşen 52 yaşındaki Hikmet Nazlı'nın 20 yıldır beslediği güvercinleri, can yoldaşı oldu. Nazlı'nın "Sevgi kuşun kanadında, sevgi-dostluk kuşun gözünde. Bunların tüylerinde nur var. Hamdolsun, belki ben bunların yüzü suyu hürmetine bu gücü kuvveti alıyorum. Güvercin beslemek benim için bir nevi terapi." sözleriyle anlattığı güvercinleri, onu hiç yalnız bırakmıyor.
'EVLATLARIM GİBİ OLDULAR'
Sivas'ta 1964'te doğan Hikmet Nazlı, genç yaşlarda geldiği İstanbul'da konfeksiyon atölyelerinde çırak olarak işe başladı. Nazlı, 13-14 yaşlarında kas erimesi hastalığına yakalandığını öğrendi. Hastalığı nedeniyle atölyeden ayrılan ve ayakkabı boyacılığı yaparak ve çorap satarak geçimini sağlayan Hikmet Nazlı, hiç evlenmedi. Yardımsever bir vatandaşın desteğiyle 3 tekerlekli motorlu engelli arabası alan Nazlı, ilerleyen hastalığı nedeniyle kollarını da kullanamayınca hiç iş yapamaz hale geldi. İlk başlarda sadece yatacak bir yer arayan Nazlı, 32 yaşında kendi isteğiyle Darülaceze'ye yerleşti. "İyi ki gelmişim" dediği Darülaceze'de 20 yıldır beslediği güvercinler Nazlı'nın en yakın dostu oldu. Nazlı, "Burada yabani güvercinleri alıştırmayı kafama koydum. Şimdi ev güvercininden daha evcil oldular. Şimdi evlatlarım gibiler" dedi.