Bu yıl 21 Şubat Dünya Rehberler Günü'nü yüzlerce turist rehberi Ankara'da kutlayacakmış. Rehber arkadaşlar ziyaretime gelip anlattılar. Meğer ne dertleri varmış da bizim ruhumuz bile duymazmış bunları.
"Ankara'da toplaşıp yetkililere bildireceğiz ama sana şimdiden şöyle bir özet geçelim abi" deyip sıraladılar. Haydi siz de öğrenin genel kültürünüz artsın;

Yasal şemsiye
Liderleri diyor ki mesela; yasal düzenlemeler olmadığı için sosyal güvenceye sahip değiliz. Sağlık ve emeklilik sigorta haklarımız yok.
Mesleğe giriş ve mesleği icra ilkeleri bir yasal şemsiye altında değil. Böylesine önemli bir meslek olan rehberlik hala yönetmeliklerle yürütülmeye çalışılıyor. Rehberlik belgesi bir Bakanlık işlemi olarak veriliyor... Ya vize ediliyor, ya da iptal ediliyor. Bu işlem ve aşamaların hiçbirine meslek örgütleri gerçek katkıda bulunamıyor, meslektaşlarının haklarını resmen takip edemiyorlar.

Gelecek kaygısı
Rehberlik mesleğinin geleceğine ilişkin kararlar, meslekle hiç ilgisi olmayan Bakanlık yetkilileri tarafından meslek kuruluşlarına danışılmadan hatta bazen meslek kuruluşlarına rağmen alınıyor. Biz rehberlerin uyması gereken meslek ilkeleri, rehberlerin denetim ve disiplin uygulamaları Bakanlık tarafından yürütülüyor. Oysa Bakanlık genel düzenleyici ve sektör içinde koordinasyon sağlayıcı olmalı.

Kaçak göçek
Nitekim kaçak rehberlik takibinin tamamen Bakanlığın üzerinde olması denetimleri geciktiriyor. Kaçak rehberlik engellenemiyor. Kaçak rehber çalıştıran seyahat acentelerine hiçbir işlem yapılmamakta.
Rehberlerin yasal düzenlemelerden yoksun olması turizm sektörünü ve Türkiye ekonomisini de olumsuz etkiliyor. Rehberlikte arzulanan yasal düzenlemelerin devreye girmesi ile turizm sektöründe kayıt dışı uygulamalara geçit verilmemesi sağlanacak, dolayısıyla bu durum toplumun refah düzeyinin artmasına yarayacak.