Medyada "insan öyküleri" modası var.
Ünlü ünsüz bir yığın insanın hayat öyküsü başımızdan aşağı boca ediliyor.
Geçen gün Taraf'ta Rengin Soysal çok haklı olarak vurguluyordu: "her insanın öyküsü vardır belki ama her öykü anlatılmaya değmez."
İş giderek sıkıcı olmaya başladı, benden söylemesi!
Bir de bu hayat öykülerini anlatırken kullandığımız kalıplar var.
Dikkat etmiyoruz, hoş geliyor öyle söylemek fakat o kalıplar berbat bir "başarı ideolojisi"ni sürdürmekten başka işe yaramıyor.
Neymiş, aslında o kişi "herkes gibi biri"ymiş de, bu kadar başarılı olmasındaki tek fark "çalışkan ve inatçı" olmasındaymış!
Haydi canım! Aynı kulvarda bir türlü gün yüzü göremeyen on binlerce insanın hepsi tembel, hepsi azimden yoksun mu?
Farkı anlatamayan "farklı insan öyküleri"nden daha boş bir şey olabilir mi!