Bir ülkenin bütünlüğünü tartışma konusu yapmak, toplumdaki farklılıkların bölünme nedeni olmasını gündeme getirmek, binlerce yıldır ve bugün de birlikte yaşayan insanların birbirlerine "Ben seninle birlikte yaşamak istemiyorum" demesine çanak tutacak ortamı önermek ezber bozmaksa bunu daha önce Abdullah Öcalan da yaptı, Ahmet Kaya'ya bu toprakları yaşanılmaz kılanlar da yaptı.
Sanki Orhan Pamuk'un etnik kökenine mi bakıp onu hedef gösterdi bunlar?
"Derin Devlet"in ve "Cumhuriyet Muhafızları" nın sürekli sahneledikleri toplum mühendisliği projeleri karşısında hep kendi ezberini bulmuşçasına destek vereceksin.
Sonra da "Bu ülkede demokrat olmak bir avuç güya liberalin tekelinde değil" diyerek kendinden menkul demokratlığını "Ayrılıkçılık" biçiminde sunacaksın.
Ertuğrul Özkök'ün salı günkü Hürriyet'te yayınlanan "Birlikte Yaşamak Zorunda mıyız" başlıklı yazısı, aslında bir farklı ezberin bozulması anlamına geliyor.
Hürriyet'i "Devletin Sesi" olarak da gören ve kullanan merkezler kimlerse, tutumlarını açıklamalıdırlar.

Devlet böyle mi düşünüyor?
Gerçekten "Derin Devlet" de böyle mi bakıyor "Kürt Realitesi"ne?
"Dersim"in bu defa da referandum yoluyla yeniden sahnelenmesi mi düşünülmekte?
Bu çağda bölünen devletlerin yaşadıkları serüvenler artık hatırlarda değil mi?
Siyaseten ve insanlık açısından soruna "Birlikte yaşamamızı daha sağlıklı hangi koşullarda sürdürebiliriz" çizgisinde yaklaşmak doğru olan değil midir?
Amerika'nın bile bir siyah deriliyi Başkan seçebildiği bir zaman diliminde Türklerin Kürtlere veya Kürtlerin Türklere "Birlikte yaşamak zorunda mıyız" diye yaklaşmaları mı demokratlıktır ve ezber bozuculuktur?
Demokrasi ve insan hakları konularındaki sorunlarımız sadece Kürtleri mi etkiliyor?
Askeri ve yargısal vesayet benzeri konular gündeme geldiğinde bizim ezber bozucular neden farklı bir ezberi kekelemeye başlamaktalar?
"Profesyonel ordu şart" diye yıllardır konuşulurken ve bu hep ertelenirken susanlar, amatör askerlerin bölücü kurşunlarına ve mayınlarına kurban olmaları yüzünden mi bu tür kabul edilmesi imkânsız bir "Açılım"ı gündeme getirdiler?
Bazen kelimeler gerçekten kifayetsiz kalır.

Yaşar Kemal-Orhan Pamuk
Düşünebiliyor musunuz?
Mesela Orhan Pamuk Yaşar Kemal'e gidecek ve "Ben seninle birlikte yaşamak zorunda mıyım" diye soracak.
Evlilikte, aile ilişkilerinde ezberler bozuldu, demek sıra birlikteliğimize geldi.
Dünkü Zaman'da Bejan Matur'un konuya yaklaşımı, gözden kaçırılmaması gereken noktaları vurguluyordu:
Bir bölümünü aktarayım:
"- Türkiye'de yaşayan herkesin özgür bir irade ile birlikte yaşamaya evet demesi istenen mutlu son. Ama soru, 'birlikte yaşamak zorunda mıyız?' gibi okuyucuyu, dinleyiciyi tavır almaya sevk eden bir soru olarak mı sorulmalı? Tartışmanın alt metni önemli. Demokratlık kisvesi altında yürütülen bu şov, deşifre edilmeye muhtaç; 'Kürtlerle birlikte yaşamak zorunda mıyız' sorusunu soranların mantık silsilesi yine dehşet verici!

Statükonun sesi mi?
- Aslında burada konuşmamız gereken, Türkiye'nin demokratikleşmesi, merkez-çevre ilişkisinin yeniden tanımlanması, devletin toplumla kurduğu efendi-köle mantığının değişmesini istemeyenlerin başvurdukları kavramlar. 28 Şubat'ta bu, irtica tehlikesiydi. Bu yılın popüler tartışması 'sivil vesayet' olarak şekillendi. Kürt sorununda, ölümler ilk sıraya oturunca, tartışma 'birlikte yaşamak zorunda mıyız' sorusuna evrildi. Bütün bu tartışmaları başlatan cenah hep aynı. Devlettoplum ilişkisinde statükonun devamını savunanlar."
Bejan Matur'un aşağıdaki sorusunun cevabı mutlaka verilmelidir:
"- Demokratlık iddiasıyla yapılan bu önermenin altında yatan, gizli ırkçılığı, sorumsuzluğu deşifre etmek bu nedenle önemli... Bir günde mi demokrat olmaya karar verdiler? 'Medeni ölçüler içinde anlaşamayanlar ayrılabilir' kanaatine bir günde mi vardılar?"