Bugün yazı yazmaya elim gitmiyor. Geçen cuma canımdan çok sevdiğim anamı kaybettim. İnsanın ciğeri ve yaşam pınarı kuruyunca yeşertmesi de zor oluyor! İlahi takdir n'apalım... Bu acılı günde beni arayıp acımı hafifleten tüm dost ve arkadaşlarıma teşekkür ediyorum.
Değerli okurlar, affınıza sığınarak sizden gelen sorulara bir günlüğüne ara... Gazeteye giderken otobüs durağında bazı konuşmalara istemeyerek kulak misafiri oldum. Bir grup engelli sıkıntılarını ve düşüncelerini şöyle seslendiriyordu:
- Her iktidara gelen, öncekilerin yaptığını beğenmeyip 'düzelteceğim' diyor. Ama düzelteyim derken daha da bozuyor.
- 2011 haziranında seçim yapılacakmış. Ailemizle birlikte yaklaşık 30 milyonu aşan seçmen kitlemiz var. Ama bizi adam yerine koymuyorlar. Üstelik var olan haklarımızı kuşa çevirip mağdur ediyorlar.
- "30 milyonu aşan şeçmen kitlemiz var" diyorsun. Gelin parti kuralım. Tek başımıza iktidar olup yaşadığımız sakatlıklardan kurtulalım!..
Eğer anlattıklarında ciddi iseler neden olmasın; 30 milyonu aşan kitle hiç yabana atılamaz. Ama atılıyor.
Yıllardır içi boş vaatlerle kandırılıp bir kenara itildiler.
AK Parti Hükümeti'nin hakkını yemeyelim. Özürlü vatandaşlarımız için 5378 sayılı Yasa başta olmak üzere çok önemli işler yaptı, yapıyor...
Özellikle yatalak ve zihinsel özürlü yakını olan aileler bakım ücretiyle biraz nefes aldı. Verilen bir asgari ücret tutarındaki maaş sayesinde zihinsel engelliler kömürlüğe ve ahırlara bağlanmaktan kurtuldu. En önemlisi, son referandumla Anayasa'da engelliler lehine düzenleme getirildi.
Ne yazık ki, yapılan bu güzel uygulamayı bürokrasi baltalıyor. Başka bir deyişle sakatın halinden anlamayanlar "Bugün git yarın gel, muhatabınız falanca kurum..." gibi bahanelerle engelsiz koşu yaptırıyor. Bunları bu köşeden çok anlattık tekrar etmenin de anlamı yok. Durumu daha iyi özetleyebilmek için 'Semerci fıkrası'nı anlatayım:
Kasabanın semercisi ölmüş... Yeni gelen semerci işin acemisiymiş. Yaptığı kötü semerlerden tüm eşeklerin sırtı yara olmuş. Eşekler başlamış semercinin ölmesi için dua etmeye...
Sonunda duaları kabul olmuş. Semerci ölmüş. Ne var ki yerine gelen daha da acemiymiş. Eşekler yeniden duaya başlarken biri demiş ki:
"Yahu arkadaşlar anlaşıldı ki semercinin iyisi gelmeyecek. Ölsün diye dua etmenin de anlamı yok."
"Peki ne yapalım?"
"Dua edelim de Allah bizi eşeklikten kurtarsın."
Fıkrayı okudunuz. Sizce engellilere yapılan anlattığım fıkradan farklı mı? Karar sizin!