"Dünyanın En İyi 5 Mutfağı" diye bir bülten geldi. Derhal baktım haliyle. Prontotourblog, "ekonomi ve gelişmişlik düzeyi de dahil olmak üzere birçok nesnel faktörden bağımsız olarak" diye afili bir giriş yapıp "dünyaya nam salmış en iyi 5 ülke mutfağı"nı belirlemiş. Liste şöyle: Fransız mutfağı, İtalyan mutfağı, Hint mutfağı, Lübnan mutfağı, Yunan mutfağı. Vayyy, Türk mutfağı nasıl olmaz, diye celallenmeyeceğim. Ama koskoca Çin yok mu yani? Yıllardır zarafetle esen Japon? Son dönemin trendi Peru mutfağına, Arjantin'in etlerine filan hiç girmiyorum da, İspanyolların tapas'larını da mı es geçeceğiz? Hadi tapas'ları 'ekmek üstü' diye hor gördük, adım başı Michelin'li restoranlarıyla gastronomi vahasına dönüşen Kuzey İspanya'yı görmemek için de kör olduk diyelim. Ama o müthiş imparatorluk mutfağını nasıl tarihe gömeriz ki? Çin mutfağı bizi affetmez. Hele ki Yunanistan'a bile 'beşibiryerde'nin bir yerinde olma hakkı vermişken... Çin'e reva mı bu?
BU NASIL ANEKDOT?
Bir bildikleri vardır herhalde, okuyalım bakalım. Fransız mutfağıyla başlıyor bülten: "Fransa'da yemek, edebiyat kadar, sanat kadar, politika kadar önemlidir." Doğru. "Yemeğe atfedilen bu önemden kaynaklanıyor olsa gerek, birçok otorite tarafından dünyanın en iyi mutfağı olarak Fransız mutfağı tanınmaktadır." Ondan mı kaynaklanıyor diyorsunuz, yoksa yumurta- tavuk mu? "En ünlü yemeklerini unlu lezzetlerin oluşturduğu Fransız mutfağının temelini oluşturan diğer iki öğe ise peynir ve şaraptır." Cümlenin ilk yarısı tuhaf olmamış mı biraz? Unlu lezzetlerden kasıt kruvasan mı? Un çorbası üstüne mantı ve kalburabastıyla yaşamıyor zira bildiğimiz kadarıyla Paris halkı. "Ayrıca bir diğer anekdot da restoran sayısına dair" yazılı metnin devamında. "Ülke genelinde restoran sayısı oldukça yüksektir. Sadece Paris'te 5 bin civarı restoranın olduğu düşünülmektedir." Biraz fazla yuvarlak değil mi "5 bin civarı" şeklindeki sayı ile "oldukça" diye anlatım? Asıl "bir diğer anekdot" da nesi? İlk anekdot neydi ki? Burada anekdot nerede ki? Anekdot ne demek ki? Hikâyecik demek. Burada bir hikâye bulan?
HİNDİSTAN'A YERLEŞMEK
İtalyan mutfağına güzelleme, "Dünyanın en lezzetli yemeklerine sahip ikinci ülkenin bir Akdeniz ülkesi olması bu konuda ne denli şanslı olduğumuzun bir göstergesi" imiş. Niye ki? Kendimizi Akdenizli mi sanıyor ve sayıyoruz? Geldik Hint mutfağına: "Sunum açısından Batılı tüketicileri çok memnun etmese de, Hint mutfağı tadıp keşfetme cesaretini gösteren herkesi ülkeye yerleşmeye zorlayacak kadar lezzetli" imiş. Sorun sırf sunum yani... Acıdan tavana sıçrayan yok. Ve cesur olup Hint yemeği tadan, ivedilikle yerleşiyor! Sıradaki Lübnan mutfağı: "Akdeniz'e özgü sebzelerin muhteşem baharatlarla harmanlanarak yemeğe dönüştürüldüğü bu ülkede yenilen bir tabak yemeğin tadı aylarca unutulmuyor" iddiası var. Kaç ay mesela? Bu toprakların sebze ağırlıklı bir mutfağa sahip olduğu söylenebilir mi bu arada? Hayır.
YUNANİSTAN VAR, ÇİN YOK!
Bültenimiz Yunan mutfağıyla bitiyor: "Balkan ve Akdeniz mutfağının birleşimi şeklinde düşünmek mümkün"müş. Oraya gidildiğinde mutlaka tadılması gereken lezzetler ise yahni, Yunan salatası, enginar ve tüm deniz ürünleriymiş. Şimdi: Deniz ürünlerine laf yok ama milliyetçilik filan değil hakikat: Enginarın âlâsını biz yaparız. Deniz mahsullerinde, hele ızgara ahtapotta, kalamar dolmasında, füme balıklarda harikalar yaratıyor adamlar, kızartmaları da yağ çektirmeden mükemmelen beceriyorlar ama bunlar bir ülkeyi 'En İyi Mutfak' yapmaya yeter mi? Pardon yani. Hele Çin'in adının bile geçmediği bir listeye sokar mı? Çinli olmadığım aşikâr. Ama Sezar'ın hakkı da Sezar'a lütfen...
