Genç kadın hamile olduğunu öğrendi. Sevinç içinde haberi kocasına verdi. Genç adamın gözlerinde belli belirsiz bir durgunluk oluştuysa da aldırmadı. Aileye müjdeyi verip baş başa kutlamaya gittiler.
Her şey çok güzeldi genç kadın için. Aile fertleri onun üzerine düşüyor, adeta şımartıyorlardı. Ama kocası, sessiz sedasız kadından uzaklaşmaya başlamıştı.
Cinselliklerini yaşamaz olmuşlardı. Yine de baba olmanın heyecanını taşımaya başlamıştı.
Bir yandan seviniyor, diğer yandan sıkıntıyla karışık bir ağırlığı omuzlarında taşıyordu.
Derken günün birinde, doğum iyice yaklaştığında, genç kadın kocasının kendisini aldattığını fark etti. Bir kadın için hamileyken aldatılmak, çok daha kötü bir etki yaratır.
Telafisi yoktur. Çünkü bebek henüz rahimdeyken annesinin duygularını almış ve bilinçaltına yerleştirmiştir bile...
Pek çok erkek, karısı hamileyken sadece ona odaklanacağına, kendi derdine düşüyor. Aldatmaya başlıyor.
Bunun pek çok sebebi olabilir. Bazen erkek kendi pabucunun dama atılacağını düşünüp üzülebiliyor. Ve bu, birçok erkekte fark edilmeyen ama ciddi bir travma yaratabiliyor.

İÇGÜDÜ HAREKETE GEÇİYOR
Bazı erkekler, eşlerinin hormonlarının iniş ve çıkışlarından dolayı duygusal gelgitlerinden rahatsız olup uzaklaşabiliyorlar. Ama çok daha farklı bir sebep daha var... Tipik bir erkek bilinçaltı kodlanmıştır. Penis, boşalarak kadınını döllerse ve kadın hamile kalırsa, bilinçaltı hemen devreye girerek: "Bu DNA'yı dölledim. Şimdi başka bir DNA bulmalıyım.
Neslin sağlıklı devamı için çeşitlilik sağlamalıyım," der. Elbette ki bunu zihne fark ettirmeden yapar. Böylelikle hamile bıraktığı karısını değil, başka kadınları çekici bulmaya başlar. Oysa bunu bilinçli zihniyle düşünmez.
İçgüdüleriyle hareket eder.
Genç kadın kendini çok kötü hissetti. Uzun süre ağladı. Hayatının en güzel olması gereken dönemi, böylelikle çok kötü geçmişti. Bebeğini aldırmayı bile istedi ama bu saatten sonra artık çok geçti. Doğum gerçekleşti. Daha sonra çift birbiriyle yüzleşti. Kadın öfkesini dile getirdi.
Erkek ise korkularını, endişelerini anlattı. Özür diledi.
Bebeğiniz, henüz ana rahmindeyken annenin duygularından etkilenir. Onları olduğu gibi kendi bedenine alır ve yerleştirir.
Çocuğunuzun hayata 1-0 yenik başlamasını istemiyorsanız, muhakkak anneyi mutlu etmeye çalışın. Onun duygusal sistemi çok önemlidir.
Çoğu zaman bebek doğduktan sonra evde bir kaos yaşanır. Artık anne ve baba önemli değildir. Yeni doğan bebek çok daha ön planda tutulur. Bütün hayat onun etrafında döner.
Evet, bebeğiniz önemlidir. Ama anne ve baba, muhakkak aralarında yepyeni bir düzen kurmaya çalışmalıdır. Bu düzenin içinde, birbirlerini sevmek ve önemsemek çok önemlidir. Ve belki de her şeyden çok, birbirlerinin yeni oluşan anne ve baba kimliklerini sevmek ve onurlandırmak gerekir.
Aslında bir çocuk sahibi olmanın her aşamasında bilinçaltı bize tuzaklar kurabilir.
Asıl maharet, zihnimizle bazı zararlı içgüdülerimizi engellemekte yatar. Sadece aile içi mutluluğunuzu değil, doğacak çocuğunuzun gelecekte mutlu ve sağlıklı bir insan olmasını da sağlayabilirsiniz.