Siyaset bir heyecan işi. Kurultay sürecinin başlamasıyla birlikte "CHP çevrelerinde" tırmanan heyecanı da görüyoruz.
Gözlemimiz: CHP'liler birbirlerini yemek konusunda duydukları heyecanı ve gösterdikleri gayreti "partiyi büyütme yoluna" kanalize etseler. Ciddi, ciddi "alternatif" olacaklar.
Demirel'le konuşuyorduk. Ziyaretine bir "CHP büyüğü" gelmişti. "Geçmiş olsun" demek için. Bu CHP'linin "adını" özellikle vermiyoruz. Kurultay öncesi "neden gitti, ne konuştu" spekülasyon yapılmasın diye.
"O CHP'linin yanında" Demirel'e sormuştuk:
- Ne olacak bu CHP'nin hali?
Demirel "maalesef" demişti.
"CHP büyük bir parti" diye devam etmişti. Yaşananlar için "üzücü... Ama CHP bu zorlukları aşacak güçte" sözlerini söylemişti. Ve sonunda "şöyle" demişti:
- Siyasetin içinde bir ömür geçirdim. Bunca yıllık deneyime dayanarak şunu söyleyebilirim ki, siyaset, bir halaydır.
Halay çekerken, insanlar el ele tutuşurlar. Siyaset iki kişinin yaptığı bir vals değildir.
Çiftetelli, kaşık oyunu, zeybek de değildir. Tek kişinin oynadığı oyun hiç değildir.
Siyaset yapıyorsan, halay çeker gibi yapacaksın.
El ele tutuşacaksın. El ele tutuşanların sayısı ne kadar çoksa halay o kadar güzeldir. Tabii siyaset de.

CHP'nin sorunu da işte "bu" olsa gerek.