Celal Doğan... Bir zamanlar gençti.
Çiğköfteyi yoğurur, bir oturuşta "70'lik rakıyı" devirirdi.
O da Zincirbozan'daydı.
Yine bir akşam... Kafayı çekmiş... Kendi kendine söylenip duruyormuş:
- Sahilde idam sehpaları kuruluyor... Demek... Bu gece içimizden birkaç kişiyi asacaklar.
Celal Doğan'ın sözlerine kulak kabartanlar, gece yarısı, Demirel'i uyandırmışlar:
- Beyefendi... İdam sehpaları...
- Kim söyledi bunu?
- Celal Doğan.
- Gidin, uyumanıza bakın.
Demirel, ertesi sabah Celal Doğan'ı bir kenara çekmiş:
- Celal... Arkadaşlar gerçek sanıp, paniğe kapılıyorlar...
Böyle şakaları bırak.
-Başüstüne Beyefendi.
Yarın... Devam edeceğiz.