Geçenlerde Coşkun Sabah'la karşılaştık... Havaalanında...
Çoktandır birbirimizi görmüyorduk... Kucaklaştık.
Coşkun Sabah "anılar anılar" dedi... Biz de "şimdi gözümde canlandılar" diye gerisini getirdik.
Sevdiğimiz bir şarkı... Coşkun Sabah da biliyor bu şarkıyı sevdiğimizi.
Aydın Menderes'in kitabını okuyunca... Nilüfer Gürsoy'un kitabına yeniden göz gezdirince... "Anılar anılar" diye mırıldandık.
Aydın Menderes'le 12 Eylül 1980 ihtilalinden sonra birlikte olduğumuz günleri... Siyasi yasakların kalkması için gittiğimiz mitingleri hatırladık.
Demirel il il dolaşıyordu... Üstü "sonradan kesilip açılmış" bir Mercedes... Ve Mercedes'te ayakta, halkı selamlayan 3 kişi:
Demirel... Bir yanında Aydın Menderes... Diğer yanında Nilüfer Gürsoy.
Aydın Menderes yaşasaydı... Yazacağı daha çok şey vardı.
Rahmet istedi... Mekânı cennet olsun.