Sormaz olur muyuz?... Sorduk elbette... "Neden böyle oldu" diye. Cemil Çiçek'in yanıtı... Şöyle olmuştu:
Kimse kimseyi dinlemiyor ki.
Kimse, karşı tarafın söyledikleri içinde doğru şeyler de olabileceğine ihtimal vermiyor ki.
Herkes, tek doğru benimki diyor.
Sonunda... Bu durum siyasete olan güveni büyük ölçüde zedeliyor.
Geçmişte Cumhurbaşkanı, parti liderlerini davet edince, herkes giderdi.
Cumhurbaşkanı ile liderlerin görüşmesinden bir sonuç çıkmasa bile toplum heyecanlanırdı... Toplumda bir ümit doğardı.
Bugün... Kimse kimseye kulak vermiyor... Basın üzerinden sert mesajlarla haberleşiliyor.
Bunu, belli bir noktaya kadar, anlayışla karşılamak mümkün... Ama o sınır geçilince, Türkiye'nin hayrına olmaz... Ülkenin asıl gündemi kaybolur.