Hikâye bu ya... Padişah bir gün sadrazamı (Başbakan) çağırmış:
- Sadrazam... Söyle bakalım... "Eğitim" mi önemli, yoksa "Huy... Alışkanlık... Karakter" mi?
- Sultanım... "Huy, alışkanlık, karakter" eğitimden daha önemli.
- Yanılıyorsun sadrazam... "Eğitim" hepsinden önemli... Göreceksin.
Sonra... Padişah "Ülkenin en iyi hayvan terbiyecisini" aratmış... Buldurmuş... Çağırmış:
- Al sana 10 kese altın... Al sana bir de kedi... Bu kediye "Servis yapmasını" öğretebilir misin?
- Bana bir yıl süre verin sultanım...
Kedinize "Servis yapmasını" öğreteceğim.
Aradan bir yıl geçmiş.
Padişah... Sadrazam... Saray erkânı... Salona toplanmışlar.
Kapı açılmış... Salona "Elinde bir tepsiyle" kedi girmiş.
Kedi önce padişahın çayını ikram etmiş.
Sonra... Sadrazamın önüne gelmiş... Çay ikramını yaparken... Padişah "Gördün mü Sadrazam" demiş:
- Önemli olan neymiş?.. "Eğitim" mi, yoksa "Huy, alışkanlık, karakter" mi?.. Eğitimin daha önemli olduğunu anladın mı?
Sadrazam... Böyle bir "Durumla... Soruyla" karşılaşacağını bildiği için... Önceden "Hazırlık" yapmış.
Cebine "Küçük bir fare" saklamış.
Sadrazam... Padişaha cevap vermeden önce... Cebindeki fareyi yere bırakıvermiş.
Kedi... Fareyi görünce... Elindeki tepsiyi fırlatmış... Ve farenin peşinden koşmaya başlamış.
Sadrazam "Yüce sultanım" demiş:
- Huy, alışkanlık, karakter "Eğitimden daha önemlidir." Zira... Ne kadar iyi eğitirseniz eğitin "Huylu huyundan vazgeçmez."