1980'li yılların ikinci yarısıydı. 12 Eylül darbesi karanlığından çıkan kuşağımız, yaralıydı, hapishane gurbetleri dahil, başına gelmedik kalmamıştı. Livaneli'nin hüzünlü şarkısı gibiydi her şey: "Zor, zor günler"di. İşte o günlerde, İsmail Kayhan ile birlikte (Avustralya'da yaşıyor) haber dergisi Yeni Gündem'in, İzmir bürosunda muhabirdik. Döneme ışık tutan dergimiz kapandı. Hamdi Türkmen haber müdürüydü, beni Yeni Asır'a çağırdı. Haber servisi, gelecekte Türk basınına damga vuracak, usta habercilerle donatılmıştı: Fatih Çekirge, rahmetli Barış Selçuk, rahmetli Aytaç Sefiloğlu, Yücel Öziçer, Mehlika Türkmenoğlu, Esen Evran, Sedat Pişirici, Muzaffer Oktay, Hakan Yiğit, Yücel Arı, Nevzat Dönmez, Ahmet Aydın, Hakan Atis, Ergun Ulcay, Mutlu Tuncer, Atilla Sertel, Hakan Akarcalı, Uğur Oral, Tayfun Sinan gibi. İstihbarat Hüseyin Yoldaş, bölge Rıdvan Kaynar. Ve Erhan Ünver ağabeyimiz. Ergun Babahan, Şule Talu, çoktan İstanbul'a gitmişti.
Yeni Asır yönetim ve yazı işleri, şimdi yine Türk basınının önde gelen gazetecilerinden oluşuyordu: Erdal Şafak, Mithat Topaç, Saruhan Ayber, Halit Kakınç, Nevzat Arı, Mehmet Karabel, Nedim Atilla, Gönül Soyoğul, Yılmaz Özdil, Batuğ Evcimen, Recai Seyrek, Oğuz Özerden, Uğur İşven, sonra katılan Süleyman Gencel gibi. Ardından Londra'dan, Yeni Asır'ın başına gelen Aydın Bilgin. Çetin Gürel, Sabah'ın Genel Müdürü'ydü. Sonrasında Öncel Öziçer çiçeği burnunda stajyer. Ankara Temsilcisi rahmetli Muammer Yaşar Bostancı, rahmetli Özdemir Hazar, Feyzi Hepşenkal, Türkmen Parlak, Erol Yaraş gazetenin ağır topları, usta yazarları arasındaydı. Hepsi, her zaman, sevgiyle, saygıyla andığım isimler. (Atladıklarım bağışlasın.)

O yıllarda Yeni Asır'ın biz yolun başındaki muhabirlerine; ışığıyla, bilgisiyle, kültürüyle yol gösteren; bilmediğimiz, farklı İzmir'i sevgiyle öğreten, kentin değerleri ile buluşmamızı sağlayan, İzmir tarihsel mirasının binlerce yıllık güneşinin şemsiyesi altında, hepimizde 'tarih bilinci' oluşturan; bizi araştırmaya, iyi muhabirliğe, iyi gazeteciliğe yönelten, okumaya kışkırtan, edebiyattan tarihe kadar, her şeyi konuştuğumuz, diğerleri gibi güzel bir yazı adamı daha vardı. Gazetede muhabir ruhuyla çalışan; iyi gazeteci, iyi yazar, iyi insan, değerli İzmir araştırmacısı, şair, sevgili Yaşar Aksoy. Sanıyorum o dönem yazarlığının 16. yılındaydı. Önceki akşam Konak Belediyesi'nin ve Başkan Hakan Tartan'ın alkışlanacak 'Ustaya Saygı' toplantısında; neredeyse çeyrek asır sonra sevgili Yaşar Aksoy'un yazarlığının 40. yılı kutlanırken; gözlerim doldu.
İzmir'in 'güzel vefası' kucaklaştı Yaşar Aksoy ile salondan taşmış güzel insanlarda. Sevgili Aksoy'un ürettiklerine, ustalığına; bugüne dek İzmir kitapları dahil; kaleme aldığı Ege, Türkiye, şiir dizileriyle; yarattığı 34 kitaba içten saygı; sevgiyle sızdı, insanların sahici yürek alkışlarında. Yaşar Aksoy, yazarlığının 40. yılına ulaşırken, yazdıklarıyla, ürettikleriyle, gerçekten değerli işler yaptı. İzmir ödülleri, İzmir kitapları, İzmir seminerleri, İzmir gezileriyle; 'gelecek bilincinin, tarih bilinciyle' mümkün olduğunun, kent kültürünün altını çizen, ilkleri kışkırtan, çok güzel adamdır Aksoy. İyi ki bir Yaşar Aksoy'u var İzmir'in. Neredeyse günümüzden 2500 yıl önce, Atina sokaklarında, gündüz karanlığında elinde fenerle insan aydınlığı arayan Diyojen gibi; İzmir sokaklarında, hep kentin değerleri gün ışığına çıksın diye; Demokrat İzmir yıllarından bugüne dek üretmiş bir adam Aksoy.
İzmir'in eli fenerli Diyojen'i. Bir de 40. yazarlık yılı için "Hayatım Kitap" adlı 570 sayfalık bir kitap kaleme almış Aksoy. Bir gece yarısı takılıp kaldım, Konak Belediyesi Kültür Yayınları arasında çıkan kitabına. Bölümler okudum. Bir İzmir romanı tadında kitap, fonda dev hatırat geçidi; önünde insanlar. Koca İzmir. Salah Birsel'den Şakir Eczacıbaşı'na; Hüseyin Türkmenoğlu'ndan, Berin Taşan'a; güzel, üretici insanlar. Necati Cumalı'dan, Benal Nevzat'a, anılar, son röportajlar. Halit Ziya, Samim Kocagöz, Eflatun Nuri, Muzaffer İzgü. Sonra İzmir Altıları. Atilla İlhan anıları. Nahit Ulvi Akgün, Bahattin Öztürk, Şükran Kurdakul. 'Merhaba' denilen Nurullah Ataç; Asım Bezirci, Ali Gevgilili, Abdi İpekçi. İzmirli şairler; şimdi İzmir Konak Belediyesi'nde bu sürece yoğun emek ve gönül veren Namık Kuyumcu, aynı emeği kentin farklı noktalarında sürdüren Tuğrul Keskin, Sedat Şanver, dostlar, kent aydınları. Aksoy'un "Smyrna İZMİR, Efsaneden Gerçeğe" adlı kapsamlı kitabının önsözü "Yaşasın İzmir" diye başlar. Bu yazı ile yazarlığının 40. yılını sevgiyle, saygıyla selamlarken, biz de seslenelim:
"Yaşasın İzmir ve Yaşar Aksoy" diye...