Fena bir karışım, garip bir alaşım bu kardeşim.
CHP'de, Cumhuriyet gazetesinde, HDP'de ve bağlı medya organlarında karşımıza çıkıyor.
Ortak bir siyasal muhayyile.
Yeni bir politik moment!
Bir yanda Mahir Çayan'ı, Deniz Gezmiş'i putlaştıran bir zihniyet.
Öte yanda demokrasi dilbazlığı.
Tam yeri geldi, söylemesem olmaz.
Bunlar sözde demokrat!
Bu saçmalığı kamufle etmek için de Mahir Çayan'ları, Deniz Gezmiş'leri millete "demokrasi havarisi" diye pazarlıyorlar.
Meclis kürsüsünden bu adamlara övgüler diziyorlar.
Türkiye Halk Kurtuluş Partisi'nin önde gelen isimlerinden bahsediyoruz.
Carlos Marighella ve Che Guevara idolleriydi.
Devrim hayali kuruyorlardı.
TBMM'den nefret ediyorlardı.
Tek yol devrim diyorlardı.
Şiddeti meşru bir "mücadele yöntemi" olarak görüyorlardı.
Bugün terörle arasına mesafe koymasını beklediklerimiz, DHKPC'lilere cici çocuklar muamelesi yaptıklarına şaştıklarımız bu isimleri idol olarak görüyorlar.
Acı, ama gerçek.
Çok uğraşıyorsunuz ama nafile!