Beşiktaş Başkanı Yıldırım Demirören geçtiğimiz hafta Morinho ile yemek yedi. Önceki gün de Christian Ronaldo ile birlikte yapmayı planladıkları ortak 50 milyon Euro'luk turizm yatırımı için Portekiz'deydi.
Hiç kuşkusuz medya da fazlasıyla yer alan bu kareler Demirören'in uluslararası iletişim ve iş ağının çok güçlü olduğunun altını çiziyor. Beşiktaşlı taraftarı bundan mutlu da olabilir, gurur da duyabilir. Beşiktaş'a göreve geldiğinden bu yana yaptığı yıldız transferler, aldığı kararlar, medyatik yönetim anlayışıyla çelişmiyor ve hatta örtüşüyor.
Buradaki birinci çelişki şu; Beşiktaş başkanının imajı bu kadar parıltılı olurken yönettiği takımın imaj kaybı yaşıyor olması... Beşiktaş bu kadar yatırıma rağmen Avrupa'da yok, Süper Lig'de yok. Tek tutunduğu dal Kupa. Ekonomik durum da kötü.
İkinci çelişki de şu: Demirören meydanda tek. Teşbihte hata olmaz; Kendi yazıyor, kendi çalıyor, kendi oynuyor. Ne kendisine dur diyecek, ne de yüreklice ortaya çıkıp "Siz ne yapıyorsunuz? diye hesap soracak kimse de yok.. Üzerine ölü toprağı serpilmiş gibi duran camia da tam bir kayıtsızlık ve teslimiyetçilik yaşanması kafalarda çok soru işareti uyandırıyor.

KORAKOR MÜCADELE
Sivas'ta son dönemde izlediğim en mücadeleci maçlardan biri oynandı. Bir tarafta Beşiktaş'a savaşmanın ne olduğunu hatırlatan Havutçu, diğer tarafta bağrından çıktığı Sivas'a ruh katmış ve ligde kalması yolunda önemli kazanımlar sağlamış Çalımbay...
Dengeli giden maçtaki kırılma anı Sivok'un kırmızı atılması. 65'ten sonra 10 kişi kalan Beşiktaş, dengesini kaybetti.
Sivas biraz sert oynamakla birlikte hak ettiği bir galibiyet aldı. Rıza Hoca ve futbolcuları ligde kalmak için çok önemli bir psikolojik duvarı aştı. İkinci yarı oyuna girmesine rağmen hem Sivok'u attıran, hem de golü atan Cihan Yılmaz tartışmasız maçın adamıydı.
Ortaya konulan yüksek tempo ve mücadeleyi görünce Beşiktaş için Sivok'un sorumsuzca hareketi dışında çok eleştirecek bir durum yok. Avrupa için tek çıkış kapısı Türkiye Kupası şimdi daha büyük önem kazandı.