Delikanlı, koyu Fenerbahçeli'ydi. Aynı zamanda sevgilisine sırılsıklam aşıktı. Kaderin cilvesine bakın ki, o gece iki sevgilisinden birini tercih etmek zorundaydı. Çünkü Sevgililer Günü'nde takımı UEFA Kupası'nda son derece önemli bir maça çıkacaktı. Evine girmek için her zamanki gibi anahtarını çıkardı. Ama kapı açılıverdi. Sevgilisi sarı-lacivert formasıyla karşısında duruyordu. Evin her tarafını sarı-lacivert bayraklar, balonlarla süslemiş, televizyon ekranını sarı-lacivert kurdelelerle çerçevelemiş, mumlar yakmış, mükellef bir sofra hazırlamıştı. Oysa delikanlı, sevgilisinin futboldan zerre kadar hoşlanmadığını biliyordu. Ona sıkı sıkı sarıldı. "Aşkım, boşuna zahmet etmişsin. Seni böyle bir günde eve hapsedeceğimi mi döşündün?" dedi ve elinde tuttuğu davetiyeleri ona uzattı. Tuluyhan Uğurlu'nun Sirkeci Garı'nda vereceği muhteşem Sevgililer Günü Konseri'nin davetiyeleriydi. Genç kızın gözlerinden mutluluk yaşları süzüldü. Önce hazırlanan sofranın hakkını verdiler. Mum ışığı eşliğinde romantik bir akşam yemeği yediler. Sonra videolarını maçı kaydetmek için hazırlayıp, el ele konsere koştular. Gecenin sabahında, skoru bilmeden, yataklarında kahvaltı ederken, bir yandan da maçı videodan seyrediyorlardı. Canlı gibi... Aşkın "paylaşmak" olduğuna daha çok inanarak...