Ben hayatımda böyle coşkulu bir gala görmedim. Millet ayakta seyrediyor. Oyuncular, yapımcılar, yönetmenler bile merdivende oturuyor. Her güzel sahnenin sonunda alkış, kıyamet... İddialı konuşmayı, falcılık yapmayı sevmem ama Eşrefpaşalılar, eğer bu sezonun en fazla gişe yapan filmlerinden biri olursa hiç şaşırmayacağım. Zaten film, şimdiden "ön rezervasyon" şampiyonu. Yani gösterime girmeden önce bilet ayırtma açısından sezonun birincisi "Eşrefpaşalılar" sanki aralarında örgütlenmişler. Böyle bir seyirci desteğine, bu denli "sahiplenmeye" zor rastlanılır. Filme gelince: En büyük ibadetin, "insanı sevmek" olduğunu öyle tatlı tatlı anlatıyor, öylesine hissettirmeden deri altına zerk ediyor ki, salondan çıkarken herkesle kucaklaşmak istiyorsunuz. Hikayenin merkezinde harap bir cami var. Mahallelinin hiç uğramadığı bu metruk mekâna bir gün bir hoca tayin ediliyor. Son derece aydın, zeki ve adeta bir "halkla ilişkiler" uzmanı. Bavulundaki kitaplar arasında Darvin bile var. Kısa sürede halkın sevgisini, güvenini kazanıyor. İnsanlara "insan" olduklarını hatırlatıyor. Bunu yaparken mafyayla, aymazlarla, lümpenlerle kendi yöntemleriyle mücadele ediyor. Cami, okul, yurt ya da sığınma evi olsun, fark etmez. Bir mahallenin insanlarını aynı yolda birleştirecek bir "temel amaç" olması gerektiğini öyle ustalıkla, o kadar incelikle gönüllere nakşediyor ki, çıkışta insan memleketin halini hatırlayıp, "Yahu biz nasıl bu hale geldik?" diye kendi kendine sormadan edemiyor. Burak Tarık hem senaryosunda hem de oyunculuğunda çok başarılı. Yönetmen Hüdaverdi Yavuz etkileyici sinemanın "yalınlıkla" da yapılabileceğini kanıtlıyor. Sinan Albayrak, "Hoca" rolünde bir aktörün gösterişsiz ama berrak oyunculuğuyla izleyiciyi nasıl avucunun içine alabileceği konusunda adeta "samimiyet" konulu seminer veriyor. Ama "Davut" rolünde bir Turgay Tanülkü var ki, enfes. Öylesine "dişine göre" bir rol bulmuş ki, onu ağzında keyifle evirip, çevirmesini, dişlerinin arasında sıkarak, dudaklarıyla emerek suyunu çıkarmasını izleyince sizin de iştahınız açılıyor. Şiddetsiz aksiyon, istismarsız dram, küfürsüz komedi ve baskısı olmayan "mahalle" görmek isteyenlere tavsiye ederim.