Dizilere bakacak olursanız, insanı hayata bağlayan en önemli faktör, intikam arzusu. Dizi ahalisi adeta intikam almak için yaşıyor. Ezel hayatını intikam almaya adamış mesela. Üstelik bunu yaparken sevdiklerinin hayatını riske atmaktan da çekinmiyor. Öyle Bir Geçer Zaman ki de Mete, babası Ali'ye karşı intikam hisleriyle bileniyor. Şüphe'de İpek, annesinin katilini bulmak için mirası kabul edip malikaneye taşınıyor. Kurtlar Vadisi'nden hiç bahsetmeyeceğim. Özetle; dizilerde herkes kendi adaletinin peşinde. Kimse polise başvurmayı, adalete güvenmeyi düşünmüyor. 2010 Türkiye'si değil de sanki 1800'lerin Vahşi Batı'sı... Hoş, son günlerdeki adli çarpıklıklar, adalet heykelinin sadece gözünü değil, elini kolunu da bağlamış gibi görünse de bu güven kaybının dizilerle desteklenmesi, içinde bulunduğumuz garip durumu daha vahim bir hale getirmekten öte fayda sağlamaz.