Üç yıl önce 15 Temmuz'un ardından ruhumdan taşanlar bir anda dizelere dönüşmüştü. O şiiri burada ilk yayınladığım gün şöyle demiştim: "Bu köşe var oldukça, bu şiir her 15 Temmuz'da burada olacak..." Yarın yazı günüm değil. Öyleyse bugünden analım kahramanlarımızı... Unutmadan, unutturmadan, sevgiyle, saygıyla, minnetle...

Niye şaşırdın bre gafil, tankın önüne yattım diye

Sandın ki ilk kurşunda uyacağım emrine

Unutma ki dikilen bendim 7 düvelin önüne Anafartalar'da,

Plevne'de ve dahi Malazgirt'te

Bu cesaret bana atalarımın yâdıdır

15 Temmuz tarih değil bir devrin adıdır

İmanımı zırh yaptım, al bayrağımı kefen

Düştüm istiklalimin peşine bir an bile düşünmeden

Hak dışında korkmam ne talimattan, ne emirden

İyi belle ki kılıcım en Halisdemir'den

İşte bu yüzdendir minnetim Olçok'lara

Vatanı bırakmadılar diye o hain alçaklara

Dilimdeki şehadet şerbetinin tadıdır

15 Temmuz tarih değil bir devrin adıdır