Emre Altuğ'un, "Çağla başta tamamen erkekçe bir içgüdüyle yaklaştığım bir kadındı. Bir gece, bilemedin birkaç gece birlikte oluruz diye düşündüm" sözlerini eleştiren bir yazı yazdım, fanları tarafından e-mail yağmuruna tutuldum. Emre Altuğ ile nasıl tanıştıklarını, onun için neler yaptıklarını A'dan Z'ye anlatan, bu işe baya hayatını adamış insanlar olduğunu görmek tuhafıma gitti. Fanlar tabii ki genç kızlardan oluşuyor. Ve hiçbiri Emre'nin, Çağla'ya bu denli aşık olmasından memnun değil! Bakın yazılanlara: "Bizim tek istediğimiz Emre'nin mutlu olması ama bizce bu mutluluğu Çağla ile yakalayamayacak..." "İlişkisinin samimiyetine hiç inanmadık." "Ben bu aşkın Emre'ye çok zarar verdiği inancındayım." "Emre, aşkının hakkını verdiği gibi hayranlarına da hakkını vermeli. Unutmasın hayranlar vezir de eder, rezil de..." "Çağla iyi biri olabilir ama Emre'nin yanına yakışmıyor." Gördüğünüz gibi mesajlarda temenniler de var tehditler de... Pek çok ünlünün; özellikle de erkeklerin özel yaşamlarını, sevgililerini saklamaya çalışmalarını hiç anlayamazdım. Şimdi onlara hak veriyorum. Çünkü fan dediğiniz öyle konserlere gelip, sizi alkışlamakla falan yetinmiyor; direkt hayatınıza sahip çıkıyor, o hayatta söz hakkı olduğuna inanıyor ve seçimlerinize müdahale etmeye çalışıyor. Ama bence bu kadarı da fazla oluyor.