Nilüfer'in hayat hikayesi Bircan Usallı Silan tarafından kaleme alındı. Bircan, Nilüfer'i yıllardır tanıyor. Dolayısıyla işi kolay diye düşünmüştüm. Ama Nilüfer de ketumdur! Merak ettim, Bircan'a sordum. Teybi gördüğü anda kasılmış ve Bircan'ın karşısında bir gazeteciye röportaj verir gibi hissetmiş. Otokontrolü hemen devreye girmiş. Bircan teyptekileri deşifre ettikten sonra Nilüfer'e, "Bu çok sert ve anlatmak istediğim Nilüfer duygusallığında değil" demiş. Yani Nilüfer'in kabuklarını kırmaya çalışmış. Sonra yavaş yavaş açılmış Nilüfer. İki kadın, hayatın farklı sayfalarında dolaşırken; kâh gülmüş, kâh ağlamış, kâh olaya çok dışından bakıp romanın kadın kahramanı Nilüfer'e acımışlar... İnsanın kendine dışarıdan bakıp üzülmesi, acıması da bir tuhaf. Ama zaten Nilüfer bu duyguları hayatını anlatırken değil, hayatını bir roman gibi okumaya başladığında hissetmiş. Yani uzaktan kendine bakmış. Neler yapmışlar bu yazım günlerinde? Bircan anlattı: "İki gün Antalya'da tatil yaptık ve orada konuşmaya başladık. Finalde ise iki gün Şile'de bir otele kapandık. Son halini orada okuduk. Son sayfayı çevirdiğimizde biraz mutluluktan biraz da hüzünden ikimiz de ağlıyorduk..." Nilüfer, kitap baskıdan geldiğinde ilk kitabı kızı Ayşe Nazlı'ya vermiş. Şimdi Ayşe Nazlı o kitabı okuyormuş. Bircan, kitap yazılırken Ayşe Nazlı ile ilgili zor bir soru sormuş Nilüfer'e. "Eğer bir gün biyolojik annesini görmek isterse ne hissedersin? demiş. Nilüfer gerçekleri başından beri Ayşe Nazlı ile paylaşıyor ama bu yine de çok zor bir durum. "Bunu istemem. Ama Ayşe Nazlı bu konuda kararlı olursa onun biyolojik annesini bulmasına yardımcı da olurum. Ama biliyorum ki, o anne olarak daima beni seçecektir" demiş. Nilüfer çok zor bir şey başardı. Bir çocuğun sevgisi oldu, hayatı oldu, annesi oldu. Ayşe Nazlı'yı ilk kucağına aldığında hissettiklerini okuduğumda, benim de boğazıma bir düğüm geldi, oturdu...