Ata Demirer hafta sonu Twitter'da gülümseten şu anısını paylaştı: "Gösteri için İsveç'e gitmiştik. Orman kenarında yemek yerken yanımıza bir geyik geldi. Baktım bizim ekipten biri geyiğe taş atıyor. Niye böyle bir şey yaptığını sordum, hayvanın kaçıp kaçmayacağını merak ettiğini söyledi. Üç-beş dakika sonra da mekanın sahibi gelip eğer orayı terk etmezsek polis çağıracağını söyledi, kaçtık!"

ÖNEMLİ OLAN MEDENİ OLMAK
Bizim penceremizden bakınca, mekan sahibinin polis çağırması absürt gelebilir.
Ama İsveç'te temel haklar düşünüldüğünde, hayvan ve insanın farkı yok. İnsana da, hayvana da taş atsanız; sizi polise teslim ederler. Polis de sizi psikolojik tedaviye yollar. Hayvanların da bu dünyada bizim kadar yaşama hakkı olduğunu öğrenene kadar da o tedaviden yırtamazsınız.
Bir memleketin ne kadar gelişmiş olduğunu anlamanın çok kestirme bir yolu var; doğaya ve hayvanlara nasıl davrandığına bakmak. Biz ikisinden de sınıfta kalırız. O yüzden yeşili katlettiğimiz veya hayvanları 'sözde' barınaklarda ölüme terk ettiğimiz sürece; şaşaalı caddelerimiz, beach'lerimiz ve alışveriş merkezlerimizle ancak 'modern' olabiliriz 'medeni' değil. Çünkü medeni olmanın yolu, canlıya saygıdan geçer...
Ata Demirer iyi yırtmış.
Eğer polis gelseydi, "Biz uzaylıya taş atmış milletiz!" deyip de kurtaramazdı.