Dürüst ve açık sözlü olmakla dangalaklık arasında büyük fark vardır.
Ben çok dürüstüm, gizlim saklım ve de Allah'tan başka kimseden korkum yoktur deyip her ortamda herkesin yanında ağzına gelen her şeyi çatır çutur söyleyemezsin.
Söylersen edep, izan, görgü, akıl yoksunu bir dangalağa dönüşürsün.

BEYNİN JÖLE OLMUŞ
İtici olursun, sevimsiz görünürsün, ağız ishali olmuş bir zevzeğe dönersin.
Kimse senin için "Vay be helal olsun adama, aklındaki neyse ağzındaki de o..." demez.
Hele bazı sırlar, bazı olaylar vardır ki; artık üzerinden yıllar geçmiştir ve o anıları dolaptan çıkarıp "Böyle böyle olmuştu" diye anlatmanın ne lüzumu ne de kimseye bir faydası vardır.
Lafım, tam bu noktada, Yıldız Tilbe denen kadınadır.
Yıllar önce, evinde yediğin, içtiğin, kaldığın, seni pavyonda sürünmekten kurtaran kadının eski sevgilisiyle, hem de o evde yattığını anlattın da ne oldu?
Üstelik taraflardan biri artık bu dünyada bile değilken.
Söz hakkı yokken...
O söylediklerin doğruysa bile; iyi halt yemişsin, bir de utanmadan çıkıp ekranda anlatıyorsun.
Gerçi senin de kusuruna bakılmaz ya!
Yediklerinden içtiklerinden gri hücre fakiri olmuşsun, beynin olmuş jöle.
Allah şifanı versin.