Ben de öyle miydim hatırlamıyorum ama anladığım kadarıyla kadınların doğurmak için aklını yitirdiği yaşlar 25-35 arası oluyor. Sonra o istek giderek zayıflıyor.
Çevremde bu yaş grubundan kim varsa; yalnızlığına bir çare bulmak, aşkı aramak, sevgiyi kovalamak yerine 'çocuk da çocuk' diye tutturuyor.
Odaklanılacak hedef konusunda yanlış davranıyorlar bence.
Çünkü sonra sadece bu önlenemez üreme istekleri yüzünden gidip olmayacak bir insanla nikah masasına oturuyorlar.
Hedef ve amaç belli... O çocuğu doğuracak; sonra boşansa da olur.
Oysa çocuktan önce insan; omuz omuza yürümekten keyif alacağı, güveneceği, hayata aynı pencereden bakacağı birisini istemeli. Gerisi zaten gelir. Sonuçtan önce giriş ve gelişmeye odaklanılmalı yani.
Sonra o doğurulan çocuklar büyüyüp kendi yollarına gittiğinde, el el üstünde kalıp bir başına evde kukumav kuşuna dönmek de var.
Yapmayınız, etmeyiniz; enerjinizi önce eğlenceli ve sağlam bir sevgilieş bulmaya yönlendiriniz.