Alaçatı'nın yerlisi, 10-15 sene önce kullanılmayan ve yıkılmak üzere olan eski ahırlarının, depolarının para ettiğini gördükten sonra coştukça coştu.
Sahil kasabalarını baz alırsak, sanırım Türkiye'nin en pahalı emlakları burada.
Hem satılık, hem de kiralık ev, otel, dükkan fiyatları, akıl sınırlarını zorluyor artık. Ben burada mal sahiplerinden çok, onların istedikleri bu abuk sabuk fiyatlara 'Eyvallah' deyip çıtayı gittikçe yükselten alıcılara kızıyorum.
Neyse, sonuçta Alaçatı tatil yapmak için de, işletme ya da ev sahibi olmak için de oldukça pahalı bir yer.
Adam başı ödenen yemek fiyatları oldukça yüksek. Bazı mekanlar bu ücreti ödemeyi hak ediyor ama...
Evet, gelen hesap el yakıyor ama sunum ve lezzet kalitesi o kadar yüksek ki, insanlar yemekten çok memnun kalkıyor.
Her keseye uygun işletme çeşitliliğinin sonuna kadar arkasındayım.
Ama işin bir de açgözlülük kısmı var ki, insanın canını sıkıyor.
Sözünü ettiğim o pahalı ama kaliteli restoranlardan biri.
Yemekten sonra sofraya kahve geliyor.
Müşteri yanına bir de likör rica ediyor.
Sıra hesabı ödemeye gelince bir bakılıyor; adisyonda hem kahvelere, hem de yanındaki liköre ücret yazılmış.
Eh ama artık gözünüz doysun yahu!
Zaten kamyonla hesap alıyorsunuz, bir de kahveye para mı istiyorsunuz?
Buna da tenezzül edilmez artık...
Alaçatı yerlisi ve esnafı bu 'Daha, daha, daha!' mantığıyla kendi bindiği dalı kesecek diye çok korkuyorum.
Biraz sakin yahu!