Yaşasın! Enginlere sığmayıp taşan kelime dağarcığımıza bir kelime daha eklendi. Hep beraber söyleyelim; Nobraaaannn!!! İyi de bayram değil seyran değil nerden pırtladı bu nobran? Reklamdan reklamdan. Kız sevgilisine "Nobransın" der, tiki delikanlı cep telefonunu kaptığıyla kapıya gider. Şimdi bu kız ona iyi bir şey mi dedi yoksa kötü bir şey mi? Bir bir en yakın arkadaşlar aranır "Abi nobran ne?" Cevap: Kuş abi! Diğeri: Beşiktaşlı futbolcu. Oldu! Ara tara cevabı bulamayan çocuk kös kös döner masaya (ki nobranların başı önünde masaya döndükleri görülmemiştir). Reklamın başarısını Ali Saydam'a sormak lazım da, üzerinize afiyet bizi de aldı mı bir nobran muhabbeti. Çünkü çoğumuz duymadık eşten dosttan "Sen de çok nobransın Osman" cümlesi.

KABA, SERT VE GÖNÜL KIRICI
Gir kızım internete, tıkla www.tdk. gov.tr'ye... (Türk Dil Kurumu'nun sitesi) Nobranda yanlış olmasın, icabında cümle içinde kullanılsın. Bakalım ne demiş Türk Dil Kurumu: Davranışı kaba, sert ve gönül kırıcı olan. Hımmmm! Kim gibi kim gibi? Dur bi bizimkine soralım. "Aşkım nobran ne?" "Hah! Şimdi de reklama taktın..." Kadın kelimenin anlamını bilmesine rağmen ısrarlıdır; "Ya aşkım nobran ne!?" "Sert, kaba insanlara denir." "Kim gibi, mesela Fatih Terim gibi mi?" (İlk aklıma gelene bak!) Bu soru karşısında adama 'kal' gelir. Kadın devam; "Aşkım adam kırmızı kart gören futbolcuyu tokatlamamış mıydı? Onun astığı astık, kestiği kestik değil mi?"

SEMRA HANIM KAYNANA
Adam boş boş duvara bakmaya ve offlamaya başlar. "Ya şu dağları deviririm edalı futbolcu vardı, Alpay! O da nobran değil mi?" Hâlâ cevap yok! "Tayyip Erdoğan nobran mı?" Nihayet bizimki dile gelir "Yok değil!" "Ama devamlı fırça çekiyooo, 'Askerlik yan gelip yatma yeri değildir' diyor... Tamam tamam ters bakma. Semra Hanım nobran ama..." "Yok canım o kaynana..." "Sana da nobranlardan nobran beğendiremiyoruz ama.." Kadının içine 'Meraklı Melahat' ve Reha Muhtar'ın ruhları girmiştir. İlle de deşecektir. Soru: "Aşkım sen hiç nobran oldun mu?" "Olmadım! Nobran sıfattır sıfat, kişilik özelliğidir, ya nobransındır ya değil."

CÜMLE İÇİNDE KULLANALIM...
"Aşkım nobranlık kötü mü?" Bizimki sorulardan baygınlık geçirmiştir "Değildir de, ne mutlu nobranım diyene!!!" "Peki aşkım nobranı cümle içinde kullanır mısın?" Artık bezmenin doruklarındadır; "Benim babam nobran!" "Ha ha ha! Ya aşkım ilkokuldaki gibi demedik. Peki bizim çevremizde nobran bir tanıdığımız var mı? Kaşları diker "Az sonra olacak!"