Şarkıcılar için eski şarkıları yeniden yorumlamak, dinleyiciyi kolayca yakalayıvermektir. Armut piş ağzıma düştür, albümde bir şarkının tutmasını garantilemektir. Peki kolay iş midir? Bence değildir. Emek ister, kafa patlatmak ister, tutmuş şarkıyı sana aitmiş gibi dinleyiciye benimsetebilmek ister. Gelin görün ki; bizim pop şarkıcılarına bakarsak çantada keklik mübarek. Alıyorlar şarkıyı, hali hazırda yorumlanmış haline dokunmadan, altına iki dımtıs dımtıs döşetiyorlar. Üstüne söylüyorlar, yallah gitsin! Biz de kendilerini ayakta alkışlıyoruz zannediyorlar. Altına imzalarını atmaya çekinmiyorlar! Misal; bakın en son Yeşim Salkım Ajda Pekkan'ın 'Ne Varsa Bende Var'ını söylemiş. Söylemiş de yıllar önce 'Yeniden Başlasın'ı cover'larken yaptığının aynısı yapıvermiş. Yani şarkıyı Ajda gibi söylemiş gitmiş. Bu cover değil düpedüz karaoke canım! Yapacaksan diyelim Duman'ın 'Beni Yak Kendini Yak Her Şeyi Yak'ı yaptığı gibi yapacaksın. Kendinden bir şey katmadıktan sonra, şarkının üzerine bir taş, bir lezzet koymadıktan sonra aynı şarkıyı bize satmanın anlamı ne?