Hepimiz bu cümleyi kuruyoruz; 'ateş düştüğü yeri yakar'.
Yani demek istiyoruz ki; ateş şehit ailelerine, analarına, babalarına, çocuklarına, eşlerine düşüyor. Onların bütün hayatı, gelecekleri kararıyor. Yarınları bitiyor, umutları tükeniyor...

30 YILDIR YANIYORUZ
Biz aslında ne yapsak, ne söylesek, ne kadar üzülsek, öfkelensek "Onlar gibi olamayız" demek istiyoruz.
Peki, ateşin ormana düştüğünün farkında mıyız?
Bu orman biziz, bizim toprağımız, bizim vatanımız...
Ve ateş düştüğünde aslında hepimizi yakıyor. Türkiye'mizi yakıyor, hepimizin bugünü yarını yanıyor.
30 yıldır yanıyoruz, yavaş yavaş, her defasında daha fazla.
Bu yangın sönsün artık.
Ne yapılacaksa yapılsın artık.
Özlü sözleri, acılarla kararlılıkla dekore edilmiş lafları duymaktan bıktık artık.