Pazartesi günü, albüm çıkarmak isteyenlere tavsiyelerde bulunmuştum.
Eh o kadar çok e-posta geliyordu ki; herkes albüm çıkarmak, şarkıcı olmak istiyordu.
Sanki çok kolaymış gibi...
Sanırım müzik sektörü dışarıdan çok parlak görünüyor.
Güzel kıyafetler, havalı klipler, konserler, paralar, arabalar, reklamlarda oynamalar, gazetelere çıkmalar vs.
Neyse; elimi korkak alıştırmayıp yazdım işte.
Popüler müzik dünyasında şarkıcı olmak için yanıp tutuşan kardeşlerimiz durumun hiç de düşündükleri gibi olmadığını okusunlar, anlasınlar, bellesinler niyetiyle.

SONUÇ: ELDE VAR SIFIR
Geçen gece bizim Yasemin Şefik'in doğum günü partisine gittim. Yasemin radyocu; hal böyleyken müzik dünyasından birçok kişi de oradaydı tabii.
Herkes yanıma gelip "Ne doğru yazmışsın" diyordu. Doğru yazmak çözüm olsa sevinecektim ama, neyse...
Kendi güzel, sesi güzel bir kız yanıma yanaştı.
Yazıyı okumuş, konuşurken gözleri doluyordu. Kızı büyük ihtimalle tanıyorsunuz ama ben ismini vermek istemiyorum.
Konu kızın kimliği değil zaten.
Yıllarca çok ünlü bir pop şarkıcısının vokalistiydi. Daha sonra albüm çıkarttı.
Sesi de olağanüstü. Benim diyen pop şarkıcısından iyi.
Ve fakat sonuç: Elde var sıfır.
Yapımcısı kızı sömürüyor. Aylardır cebine bir kuruş girmemiş. Gece çalıştığı mekanlardan bile parasını alamamış.
Albümünün dağıtımı çok kötü, arasan da bulamazsın.

MENAJER NE İŞE YARAR?
Menajeri ünlü popçularıyla ilgilenmekten kıza hiç ilgi göstermiyormuş. (Hiç şaşırmadım!) Elinde albümü, kalakalmış kız. "Neler hayal ettim, başıma neler geldi" derken ağlamak üzereydi.
Umudu kırılmış, canı sıkılmış, üzüntüden kilo kaybetmiş, saçı bile ağarmıştı. "Amerika'ya gidip garsonluk yapmayı düşünüyorum" noktasındaydı.
Eh! Ben size söyledim.
Durum bu.
Menajer yok! Olan ne biliyor musunuz?
Menajer adı altında telefonlara bakıp hali hazırda talep gören, tanınan sanatçıları işlere yollayan abiler, ablalar...
Bu yani!
Yoldan geçen adam bile telefonla iş bağlayabilir, değil mi?

AYNI 10-15 KİŞİ ETRAFINDA
Yeni çıkanların arkasında duran, onlar için koşturan, yoktan var etmek için çırpınan kimseler yok.
Bütün yaşam kaynakları ürettikleri şarkılar olan ve sektörün en önemli insanları bestecilerin, söz yazarlarının hakkı yok!
Telif mi?
Üç kuruş, beş kuruş. O da eğer alınabilirse tabii... "Müzik sektörü bitti" diye sızlananlar, aslında bu sektörü kendileri bitirdiler.
Aynı 10-15 kişi arasında dönüyor müziğimiz, konserlerimiz.
Yeniler perişan oluyor, müziğe aşkları kırılıyor, kalpleri parçalanıyor, yarı yolda bırakılıyorlar.

ÖNCE YENİLERE DESTEK
Bir şeylerin düzelmesini istiyorsak eğer; işe, yeni sanatçıları desteklemekle başlamalıyız.
Ve tabii ki teliflerin adam gibi ödenmesiyle. Menajerlerin gerçekten menajer gibi davranmasıyla. Yapımcıların bestecileri, söz yazarlarını baştacı etmesiyle ve tabii ki meslek birliklerinin silkelenip kendine gelmesiyle.
Tüm bunlar olabilecek mi acaba?
İnşallah.
Çünkü olmazsa müzik sektörü tümden dibe batacak.