George, az ileriden gelen sesleri dinliyordu. Bir an önemli bir iş yapanların ciddiyetine büründü. "Nehrin öbür yakasına doğru bak Lennie. Anlattıklarımı orada görüyor gibi olacaksın" dedi.
Lennie başını çevirdi ve Gabilan Dağları'nın karanlığa gömülmek üzere olan yamaçlarına bakmaya başladı.
"Küçük bir yerimiz olacak..." diyerek başladı George. Elini yan cebine götürüp Carlson'ın Luger marka tabancasını çıkardı. Tabancanın emniyetini açtı ve tabancayı tuttuğu elini Lennie'nin tam arkasında toprağa koydu...
Nehrin aşağılarından seslenen bir adam, sonra da ona yanıt veren diğerinin sesi duyuldu. "Devam et George" dedi Lennie.
George tabancayı kaldırdı ama eli o kadar titriyordu ki, tekrar toprağa koymak zorunda kaldı. "Devam et George" diye ısrar etti Lennie. "Nasıl bir yerimiz olacağını anlat hadi. Küçük bir yerimiz olacak..."
"Bir ineğimiz olacak" dedi George. "Ve belki de bir domuzumuz ve de tavuklarımız ve kulübemize yakın bir yerde de küçük bir yonca tarlası..."
Ve sonra tetiği bastı George...

BÜYÜK BİR ÜTOPYA
Lennie sadece küçük bir kulübe ve okşayacak birkaç hayvan istiyordu ama olmadı... Çünkü Lennie John, Steinbeck'in 'Fareler ve İnsanlar' romanının kahramanıydı...
1 Mayıs kutlamalarını izlerken aklıma geldi 'Fareler ve İnsanlar' ve büyük çaresizliğimiz... Evet, insanların eşit şartlarda yaşaması büyük bir ütopya...
George Orwell'ın 'Hayvan Çiftliği'nde olduğu gibi 'eşitlik' insan ve doğanın kanunlarına aykırı. İngiliz Dili ve Edebiyatı'nda okurken hocamız Lerzan Gültekin 'Fareler ve İnsanlar' romanını "Büyük balık küçük balığı yer" sözüyle özetlerdi.
Mars'a insan yollamanın planlarını yaparken hâlâ büyük balık küçük balığı ham yapıyor.
John Steinbeck, 'Fareler ve İnsanlar' romanını Robert Burns'un bir şiirindeki 'İnsanlarla fareler hiçbir zaman hayallerini gerçekleştiremezler' mısrasından etkilenerek yazmış. İnsanlar ve fareler...
Hayalleri gerçekleşenler kim oluyor acaba? Çok karamsar bir 1 Mayıs yazısı olduğunun farkındayım ama gerçekler çok acı!