Diyanet İşleri, ahlaki yozlaşmaya karşı bir 'ödüllendirme' mekanizmasını devreye sokuyormuş. Bundan böyle tıpkı 'yılın annesi' gibi 'yılın ahlaklı ve dindarı' seçilecekmiş.
Diyanet İşleri Başkan Yardımcısı Mehmet Emin Özafşar'ın "Sadece ibadet etmenin dindarlık olmadığı mesajını vermek istiyoruz" lafı önemli.
Bence iyi niyetlerle yola çıkılmış bir proje ama bu seçime 'yılın ahlaklı ve dindarı' adının verilmesi hatalı.
Çünkü 'yılın dindarı'nı seçeceğinizi ilan ettiğinizde kafalar karışır. "Diyanet İşleri dindarmetre'yimi icat etti?" diye dalga geçerler.
Bence 'Yılın iyi insanı', 'Yılın dürüst insanı' adlarından biri daha uygun olurdu.

İYİ İNSAN YETİŞMİYOR
Zaten bir gazetecinin "Peki, sosyal sorumluluk sahibi kişi, dindar olmazsa yine ödül verecek misiniz?" sorusuna Özafşar'ın "Gayet tabii. İyi işler yapmışsa, topluma faydası olmuşsa onları da kapsama alabiliriz" yanıtını vermesi 'yılın dindarını" seçmedikleri anlamına geliyor.
Küçük bir isim değişikliğiyle bence bu proje yoluna devam etmeli. Çünkü bu tür sembolik arayışlara da ihtiyacımız var!
Muhafazakar bir ülkeyiz, kime sorsanız dindarız ama açın gazeteleri; tecavüzde Avrupa'da liderliğe oynuyoruz. Her yer cinayet, hırsızlık ve yolsuzluk haberleri fışkırıyor. Türkiye'de büyük bir toplumsal yozlaşma var, şiddet olayları zirvede!
Demek ki Türkiye'de hem normal eğitimde hem de dini eğitimde bir şeyler eksik! Hadi itiraf edelim, bu ülkenin imamı da öğretmeni de iyi, dürüst insan yetiştirmede sorunlar yaşıyor.
Keşke dindar-tinerci gençlik polemiğinde de meseleye bu açıdan yaklaşsak, yüzeysel tartışmalara takılmasak...
Bütün sorunlarımızın temeli burada aslında!