1914'te Darülbedayi kurulduğunda, hemen karşısında tuluat yapan Hasan Efendi'yi bulurlar ve ona, "Artık oyuncular mektepten yetişecek. Senin gibi tuluatçıların pabucu dama atılıyor" derler. Kel Hasan şu cevabı verir: "Oyuncuların değil, seyircilerin mektepli olması önemli; asıl ondan çekinirim."
Tiyatro sanatçısı olmak bir ayrıcalıktır. Tabii, tiyatro seyircisi de. Maalesef bugün, hâlâ çok az sahnemiz var ve tiyatroseverlerin miktarı da az. Tiyatroya gittiğinizde farklı bir halk görüyorsunuz.
Kel Hasan'ın dediği gibi, artık seyirci mektepli.
Kendisini tiyatroya vakfeden insanlarımıza, saygı ve minnet duymamak imkânsız. Az paraya, ağır mesai. Bu fedakâr kişilerden biri de Gencay Gürün. Geçenlerde, Profilo'da, onun sahneye koyduğu "Çılgın Ruh" oyununa gittim. Güzel vakit geçirip, gülmek isteyenler için uygun bir eser. Evli bir adamın, eski karısının ruhu tarafından taciz edilmesini anlatıyor. Bu ilişkilerden doğan komik durumlar söz konusu. Gülmeye ihtiyacı olanlara tavsiye edilir.
Boş vakitlerimde sinemaya giderim ama tiyatrodan asla vazgeçmem. Küçükçiftlik Parkı'nın yanındaki G-Mall'da DOT tiyatrosu yeni bir sahne açtı. Kısa hikâyelerden oluşan "Pornografi" yi orada seyrettim. Farklı insanların, aynı zaman diliminde yaşadıkları, sansürsüz bir şekilde, bütün çıplaklığıyla seyirciye aktarılıyor. Avangard eserlerden hoşlananlar için, DOT, vazgeçilmez bir tutku.
Devlet Tiyatroları, bildiğim kadarıyla ya Atatürk Kültür Merkezi'nde, ya da Cevahir Alışveriş Merkezi'ndeki sahnede oyunlarını oynuyor. "Vahşet Tanrısı" nın methini işitmiştim. Çok zor yer bulabildim. Tek perde, 1.5 saat sürüyor. Çocukları yüzünden birbiriyle tanışan iki ailenin, önce nazik başlayan, sonradan olumsuzluğa dönüşen, kâh güldüren, kâh düşündüren ilişkileri sahneleniyor. İnsan, zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyor bile.
Son olarak, Atlas Pasajı içinde Sadri Alışık Kültür Merkezi'nde "72. Koğuş" u seyrettim. Geçen seneden beri aklımda. Bütün tiyatrolar gibi, buna da bilet bulmak kolay değil. Gitmek isterseniz, erken davranacaksınız; haftalar öncesinden yerinizi ayırtacaksınız. Hapishanede geçiyor. İnsan yerine konulmayan mahkûmların hikâyesi. Onların kurdukları hayaller ve sevginin, paylaşımın en duygusuz yürekleri dahi aydınlatabileceğini gösteren müthiş bir eser. Sonunda, herkes ayakta, gözlerinden yaşlar akarak sanatçıları alkışlıyordu.
Şimdi sırada, gitmek istediğim Yıldız Kenter'in oynadığı "Kraliçe Lear" ile DOT'un "Alışveriş" isimli eseri var.
Hayatını sanata adayanlara kocaman bir teşekkür.
