Peki ya bienal açılışı yapılırken, kendilerini Direnistanbul olarak tanıtan bir grup tarafından sponsorların protesto edilmesi konusunda Mustafa ve Ali Koç ne düşünüyordu?
Ali Koç eleştirilerden hiç rahatsız değildi: "Sermaye ile sanatın iç içe olmasını eleştiriyorlar tabii. Biz bu tartışmaları çok sağlıklı buluyoruz. Sanatın gelişmesi için destekçi oluyoruz ve insanların da anladığını görüyoruz."
Mustafa Koç da eleştirel boyutta, seviyeli, yaratıcı, derinliği olan bir deklarasyon yayınlanmasından hoşlandıklarını, zaten istediklerinin de sanatın tartışılması olduğunu söyledi. Ali Koç, bienalin kabul görmeye başladığını çıkan bu eleştirilerin daha iyi gösterdiği görüşünde. Öyle görünüyor ki Koç Ailesi bieanal sponsorluğu konusunda kendilerine gelebilecek tüm eleştirelere sempatiyle yaklaşıyor.
Öğreniyoruz ki iki yıl önce yapılan 10'uncu bienali 100 bin kişi ziyaret etmiş. Bu yıl beklenti 150 bin ziyaretçi.
Koç Grubu, bu yıl sponsor olmanın yanı sıra, üç projeyi daha hayata geçirmiş. Üniversite öğrencileri bienali bedava ziyaret edebiliyor. 6-14 yaşındaki çocuklar kurulan sanat atölyelerinde sanatla iç içe zaman geçiriyor ve meslek liselerinde öğretmenlik yapan 100 sanat öğretmenine çağdaş sanatla ilgili eğitim veriliyor.
Bienal açılışına katılamayınca ben de Pazar günü Karaköy'de Antrepo'ya gidip sergileri dolaştım. Hakikaten bienalde sergilenenleri anlamak için bazen ya çok iyi bir rehberle dolaşmak ya da kitaptan satır satır okumak gerekebiliyor. Mustafa Koç'a gelen bir soru da bu konuyla ilgili oldu. Bazı eserlerin yanına gidip, hiç 'Ya biz buna mı sponsor olduk' dediği olmuş muydu? Koç samimi, içten cevap veriyor:
Çok basit, ben de bunu yaparım' gibi bir duyguya kapılıyor bazen insan. Ama tabii öyle değil.
Ali Koç da devamını şöyle getiriyor: Mesela girişte hemen sağda İstanbul'dan gökyüzü fotoğrafları var. İlk bakışta ne var bu fotoğraflarda gibi bakıyorsunuz. Gökyüzünde, yıldızlar…Oysa biri gelip 'gördüğünüz yıldız değil, hepsi birer ABD uydusu' dediğinde tepkimiz değişiyor.