Giderek daha kalabalık hale gelen dünyada enerji; siyasetin "ortak gerekçesi" halini aldı. Çoğu kez savaşın ama barışın da sebebi... Sorun kadar çözümün de vazgeçilmezi enerji, onu üreteni ve tüketeni kadar nakledeni de aynı denklemin içine yerleştirmiş durumda.
Sürdürülebilir kalkınmanın olmazsa olmazı, 3'lü sacayak faktör üzerinde oturuyor. 1-Arz güvenliği, 2- çevre faktörü ve 3-fiyat mekanizmaları...
Dün Enerji Bakanı'nı dinlerken Türkiye'nin bu sacayağının tam ortasında yer aldığını düşündüm. Doğu'daki arz ile Batı'daki talep arasında yalnızca geçiş ülkesi değil, enerji üzerinden kurulan "yeni ticaret alanı" sahibi Türkiye...
Bakan Yıldız'ın; "Boğazlardan petrol, türevleri veya doğalgaz geçişinde bariyer yükseltmesinden" söz ederken, bu bariyerleri "alternatif çözüm yolları sunulmasına" bağlaması, Türkiye'nin "güvenlik sağlayıcı" vasfını daha da belirgin hale getiriyor.
Karadeniz Enerji ve Ekonomi Forumu'nda Bakan dahil Türkiye'den katılımcıların çevre faktörüne sıkça vurgu yapması boşuna değildi. Dünya; kendi boru ve elektrik hatlarının güvenliğine odaklanırken Boğazlar dahil çevre güvenliğinin ikinci planda düşünülmesini zaten kabul edemezdik.
Forumda, dünya haritasının tam ortasında yer alan ve kıtalararası köprü formundaki Anadolu'nun, jeopolitik dinamiklerine uygun "küresel roller" üstlendiği gerçeğinin altı, "enerji üzerinden" bir kez daha çizilmiş oldu.
Ekseni kaymış Avrupa ile Ortadoğu, Orta-Asya gibi yeni zenginlik eksenleri arasında konuşlanmış Türkiye artık "oyun kurucu"dur.
Üzerinden "boru ve yüksek gerilim hatlarının geçtiği ülke" algısı değiştikçe Türkiye, yalnızca arz ile talebi buluşturan vasfıyla değil fakat aynı zamanda "enerji üzerinden ekonomik işbirlikteliklerini" yöneten baş aktör haline geliyor.