Yunanistan'ın içinden geçtiği süreç; yalnızca AB'yi değil, aynı zamanda Türkiye'yi de "etkileyecek" sonuçlara gebe. Neticede iflasın eşiğinde bir ülke var ve AB'nin varlık sebebini sorgulatacak kadar öneme sahip.
İtalyan ekonomisi için "batamayacak kadar büyük" diyenler, Yunanistan için "batmasına göz yumulamayacak kadar kritik" ifadesini kullanıyor. Sebep euro dahil Avrupa'yı "birlik" yapan dinamiklerin, gözden geçirilecek olması...
Çatışma, gerçekler ile idealler arasında yaşanıyor. Yunan gerçeği, yardım paketi üzerinden "egemenlik sınırları" dahi sınanan ilk Avrupa ülkesi olması... Finans baronlarının (%1) krizinin, ülke halklarına (%99) fatura edilme gayreti, başka bir bakış açısının önümüze koyduğu tartışma...
Uluslararası kamuoyu ve küresel medya üzerinden "ölümü gösterip" anlaşmaya zorlanmış Yunanistan'da halkın razı edilmek istendiği "sıtmanın" ötesinde, ölüm diyeti talebiyle gelen Troyka, üstelik buna inanmayan halkın, bu bedeli (hem de yıllar boyu) ödemesini istiyor.
Komşudaki bu yangının bizi ilgilendirdiği nokta, eko-politik ötesine taşıyor, neticede komşusu açken rahat uyuyacak kadar gafil değiliz. Kaldı ki komşunun yangını, bize de sıçrayabilir. Ayrıca aynı kültür coğrafyasının iki ülkesi olarak bugün zordaki Yunanistan'a yardım ve işbirliğinin bir yolunu bulmamız şart.
Rumlara sunduğumuz teklif, bu işbirliğinin somut adımlarından biridir.
Turizm üzerinden gerekçelendirilebilecek bir başka yardım alanı, bize uyguladıkları vizeyi kaldırmaları halinde, komşuya vereceğimiz turist desteğidir.
Biz, Almanya gibi "borç komiseri" gönderip müstemleke valisi şartı üzerinden değil, iki ülkenin halkları, işadamları ve çıkarları açısından "işbirliği" öneriyoruz. Yunanistan'ın buna ne kadar hazır olduğu, başka bir tartışma konusu. Fakat görünen o ki aklıselim, galebe çalacak.