Muhalefetin biraz iyi niyetlisi; "Kriz tellallığı yapmak istemiyorum ama durum çok kötü" demekle güne başlıyor. Bu konuda birinciliği CHP kimselere kaptırmış değil ama ötekiler de onunla yarış içinde.
Sadece ekonomide değil, hangi alana bakarsanız bakın muhalefetin durumu değişmiyor. Dış politikada, iç siyasette ya da sıradan sosyal bir olayda hep kara bir tablo çiziliyor ve orkestra şefinin CHP olduğu "Dostlar Korosu" hep bir ağızdan aynı şarkıyı söylüyor: "Olmaz böyle şey."
Bu tabloda ister istemez muhalefetin haklı eleştirileri de güme gidiyor.
Bu da nereden çıktı diyorsanız dönüp bu partilerin oylarına bakın yeterli.
Bir yanda 18 yıllık bir iktidar yıpranmışlığı ve dünyayı sarsan korona salgını diğer yanda Suriye'de, Doğu Akdeniz'de, Libya'da derin küresel kuşatmalarla, onların uzantısı PKK ve FETÖ gibi terör örgütleriyle boğuşurken, iktidarın değil de muhalefetin oy kaybetmesi ilginç değil mi?
Hangi ankete bakarsanız bakın, ciddi her kamuoyu yoklamasında iktidardan daha çok muhalefet partilerinin oy kaybettiği görülür.
Şimdi buna bir de üye kaybı eklendi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın verilerine göre, AK Parti'nin üye sayısı 10 milyon 295 bin. Bunun 100 bini son 5 ayda gerçekleşmiş.
CHP'nin üye sayısı ise 1 milyon 257 bin. Yeni üye kaydı olmadığı gibi 2 bini aşkın üyesi de düşmüş. Aradaki fark doğal değil; tam 9 milyon. Çok daha vahim olansa yeni istifalar... Bu gerçeği son dönemde muhalefet bayrağı açan Gürsel Tekin'le birlikte hareket eden eski CHP Milletvekili Barış Yarkadaş seslendirdi:
"İstanbul'da son 18 ayda 41 bin 157 üye istifa etmiş. Belediyesini bizim yönettiğimiz Kadıköy'de 2 bin 400 kişi istifa etmiş. İzmir'de 25 bin 17 kişi 18 ayda istifa etmiş. Malatya'da 1612, Tunceli'de 1081 kişi istifa etmiş. 11 Büyükşehir'i kazandığımız konjonktürde 70 bin üye kaybettiysek, o zaman yönetimin de bu insanlar neden istifa ediyor diye düşünmesi lazım." Bir parti muhalefetteyken üye kaybediyorsa topluma umut veremiyor demektir.
Bu tespit sadece CHP için değil diğerleri için de geçerli. Alın yeni kurulan Deva ve Gelecek Partilerini, onlar üye bulmakta bile zorlanıyor.
Gelecek Partisi'nin üye sayısı 7 bin 104, Deva Partisi'nde ise Temmuz 2020 itibariyle sıfır.
Tablo muhalefet bloku açısından iç karartıcı. Tabi iç karartıcı siyaset üretilirse sonucun böyle olması şaşırtıcı değil.
***
İstanbul-Bakü kardeşliği
Türkiye ile Azerbaycan'ın kardeşlik bağları gücünü sadece etnik ortaklıktan değil, "bağımsızlık" için verilen "ortak" mücadeleden alıyor. Bu yüzden duygusal ve konjonktürel değil siyasi ve tarihidir.
Bunun en çarpıcı örneğini Bakü'nün 15 Eylül 1918'de işgalden kurtuluşunda görüyoruz. Osmanlı'nın asker gönderdiği ve 2 bini aşkın şehit verdiği o kurtuluş mücadelesi iki halkın ortak savaşıyla kazanıldı.
Birkaç gün önce İstanbul'da Türkiye Azerbaycan Dostluk İş Birliği ve Dayanışma Vakfı, o tarihi günün 102'nci yıl dönümünü İstanbul'da Cemile Sultan Korusu'nda kutladı.
Fikir babası ve Onursal Başkanı Haydar Aliyev, kurucusu merhum Prof. Dr. İhsan Doğramacı olan vakfın başkanı Prof. Dr. Aygün Attar'ın ev sahipliği yaptığı geceye çok sayıda konuk katıldı.
Dikkat çeken isimler arasında Milli Savunma Bakan Yardımcısı Alparslan Kavaklıoğlu, Azerbaycan Büyükelçisi Hazar İbrahim, İstanbul Başkonsolosu Nermine Mustafayeva, Socar Türkiye CEO Yardımcısı Mikayıl Yusifov TBMM Azerbaycan Dostluk Grubu Başkanı İstanbul Milletvekili Şamil Ayrım, 26. Dönem İzmir Milletvekili Hüseyin Kocabıyık ve 20. Dönem İstanbul Milletvekili Metin Işık vardı.
Azerbaycan dostu çok sayıda belediye başkanı ve gazetecinin de katıldığı gecede "Bir Millet İki Devletin Hikayesi; Tovuz'dan, Turaz'a" belgeseli ilgiyle izlendi.
