Ne desem kavruk, ne söylesem eksik şimdi. Öyle bir insan ki, öyle bir kadın ki... Tanımaya gerek yok sevmek için. Bir kere görsen saygıda kusur edemeyeceklerinden.
Müthiş akıllı, müthiş duygulu, mutlaka olması gereken, mutlaka takip edilmesi gereken biri.
Özel yani. Başka. Kimse gibi değil.
Adını duyunca aklıma birçok şey geliveriyor her defasında; Aşk. Dost. Zekâ. Sadakat. Dürüstlük. Hüzün. Komedi. Kardeşlik. Umut. İstanbul. Ege. Aile. Mücadele. Yardım. Abla. Arkadaş. Akıl. Kalem. Müzik...
Çok şey olmak isteriz hepimiz değil mi? Hani çekip gittikten sonra şu dünyadan birçok anlama gelmek isteriz.
Birileri bizi unutmasın isteriz. Budur belki tüm derdimiz. Bilmiyorum...
Sadece, birilerinin demirbaşı olabilmek için yanıp tutuştuğumuzu biliyorum, öyle hissediyorum. Yaptıklarımızın başka ne açıklaması olabilir ki?
Çok şey olmak isteriz değil mi? Ama çoğumuz tek bir şey bile olamadan ya da olduğunu hissedemeden gideriz bu dünyadan.
Uzun lafa gerek yok; Meral Okay çok şey olanlardan. Birilerinin her şeyi olanlardan. Fazlasıyla 'olanlardan.'
Nur içinde yatsın.
Keşke kıyısından geçebilseydim onun.
Mekânı cennet olsun. Ailesine, dostlarına ve sevenlerine baş sağlığı diliyorum.