Dün "Darbe olunca hayatım kurtuldu diye sevindim," diyenlerin, bugün darbecilerin yargılanma biçimine itiraz etmelerini anlıyorum. Ama dün, "Darbe gerekiyordu, iyi oldu," diyenlerin, bugün, üstelik hâlâ öyle düşünürken "Diktatörler yargılanıyor," diye yazmalarındaki iki yüzlülüğü anlayamıyorum.
- 12 Eylül'ün iki muktedir generalinin yıllar sonra, bir hastane odasında, uyurken bile olsa yargılanmalarını, toplumun zihni bariyerlerinde bir kırılma yaratacağı için çok önemsiyorum. Ama darbecilerin insan hakları ihlallerinden, işkencelerden yargılanmamalarını, mal varlıklarının araştırılmamasını anlamıyorum. Galiba bu durumu en iyi anlatan cümle, "Nihayet darbeciler yargılanıyor" değil. "Netekim yargılanıyorlar."