Ateşin düştüğü yerden, Suriye'den falan söz ediyorduk ya. Can yakması için ölümcül olması gerekmez. Bombasız yollardan da keskin acı verebilir insana.
Dershaneler konusu öyle bir ateş. O çağda çocuğu olanlar bilir. Düşünün:
Kış günü. Hava erkenden kararıyor. Okuldan dönen çocuk ev sıcağında dinlenecek ya da özgürlük tattıran bir şey yapacak. Ama hayır. Islak paltosunu çıkarmadan başka kitaplar ve notlar yüklenip kurs çilehanesinin yolunu tutmak zorunda.
Niçin? Adam olmanın gerektirdiği fazladan bilgiler edinmek için mi? O da değil. Mantık özürlü bir sistemin sınavlarında "başarı" kazandıracak ezberleri kafaya tıkmak için. "Beni bu saçma eziyetten kurtar" der gibi bakıyor yüzünüze. Yazık ki sistem karşısında siz de yeniksiniz. Biat edilmezse "başarı" yok, iyi okula girmek yok, neye yarayacağı belirsiz diploma da yok. Utanarak "Çaresiziz evladım, gideceksin" diyorsunuz.
Oğullarımdan biri yetişirken ben bu derdi çektim. Bereket versin bel kemikli çıktı da bir yerde isyan etti. "Gitmiyorum, evde çalışırım, sınavda da yaptığım kadarını yaparım" dedi.
Ama sırat köprüsünden geçme sırası önümüzdeki yıl ikizlerime geliyor diye kara kara düşünmekteydim. Sistemin değiştirilmesiyle dershanelerin kaldırılacağının açıklanması gerçekten büyük müjde oldu. Eğitim çağında çocuk sahibi bütün vatandaşlar adına söyleyeyim:
Umarız çıkar engelleri aşılarak, istisnalarla sulandırılmadan ve zamanında yerine getirilir vaat.

***
Almanya'da yabancı kökenli çocuklara gösterilen fizyolojik şefkat göz yaşartıcı. Önce Müslüman ve Yahudi oğlanların pipileriyle ilgilenerek vücut bütünlüğüne zarar veriyor diye sünnete karşı çıktılar. (Oysa birçok başka Batı ülkesinde sağlığa yararlı görüldüğü için Hıristiyan çocukları da sünnet edilmekte). Şimdi kulak memesinin delinmesini aynı gerekçeyle zararlı buluyorlar.
Vallahi ben hiçbir yerde kulak memesi delik bir gelinin vücut bütünlüğü bozulmuş diye baba evine gönderildiğini duymadım. Ama neo-Nazilerin Almanya'da giderek azdığını duyuyorum. Onların kulağı çekilse ya.
Ağababaları milyonlarca insanın vücut bütünlüğüne hayli zarar vermişti de...
***
Aynı hafta içinde, tek veznesi çalışan bir banka şubesinde işlem yaptırmak için tam 47 dakika bekledim. Bir başka bankada, sıra beklemeden o şubenin içindeki makineye ve yine o şubedeki hesaba para yatırmak amacıyla bir sürü bilgi ve sayı girdikten sonra "Bu işlem için 5 lira ücret alınacak" anonsu çıktı. Bir üçüncü bankayla işimi evde telefonla yapmaya çalıştım, bir kadın sesi en az sekiz dakika bekleyeceğimi bildirdi.
Hepsi bir iki personel eklemekle giderilecek ayıplardı. Ve yine aynı hafta içinde bankaların rekor kârları açıklandı.
Sektördeki dostlara haber vereyim: Türk halkında bankacılığa karşı bir öfke dalgası kabarıyor.