Bu kadarı olmamış, yaşanmamış bir durum ile karşı karşıya Fenerbahçe. Öyle bir krize girdi ki, çözüm bulması gerekenlerin "sorunun" kendisi olduğu sürecin içinde.
Maceracı, taktik-teknik yetersizliği adeta belgeli, insan ilişkileri sorunlu bir teknik adam ile anlaşarak ilk yanlış adımı atmışlardı. Sonrasındaki gelişmelere de "seyirci" kaldılar. Dün gecenin yaşanması tabela üstünden okunmamalı. İrfan Can penaltıyı atsa başka bir maç seyrederdik. Ya da direkten dönen topların ikisi bir-iki santim aşağıya gelseydi. Perşembe akşamı istimini almış takımla "yorgunluk" bahanesi ile oynamak, aslında istikrarsızlığın başlangıcı. İkinci yarı başlarken, 4-2-4 dizilişine dönmek, santrforları ikilemek, maçı tamamen bir kaosun içine sokmak tam bir teknik direktör fiyaskosu.
Merkezi tamamen rakibe bırakan, oyunun aklını (İrfan Can) kenara alan, Mesut ve Sosa'yı ısrarla kulübede tutan, teknik direktörlüğü sürekli taraftarın kalbini okşayan kelimeler söylemekle ibaret bir yönetici Vitor Pereira.
Ne kendi takımını tanıyor ne de rakibi. Hangi oyuncusundan nasıl verim alacağının farkında olmadığı gibi, geçen sene şampiyonluğu kaçıran takımın bütün dengelerini de altüst etti. Çok kısa söylemek gerekirse; Pelkas'ı sağ bek oynattı. Kenardakinin "yetersizliği", artık Ali Koç'un "yalnızlığı"dır. Üç stoperle oynarken, yine duran toptan gol yemeleri de bir ön hazırlık eksikliği, kullandıkları duran toplardan pozisyon üretememeleri de. 60'tan sonra takımın fizik gücünün geriye düşmesi, temposunu yitirmeye başlaması da cabası... Bu maçta yapılan değişiklikler, oyuncu reaksiyonları, tribün tepkisi, 2-0'dan geri dönüş ve kurtarılan puan. Artık bu takım Vitor Pereira'nın kontrolünden çıktı. Milli maç arası, Galatasaray derbisi öncesi... Tiktak, tik-tak... Çok daha geç olmadan..