Profesyonel futbolu, çocukluk ve gençliğinde, hatta iş sonrası halı sahada oynadığımız oyundan ayıran çok fark var da özetle ilk akla gelenler: İyi çalışacaksınız. Taktik disiplininiz olacak. Oynadığınız takım oyunu... Siz hata yaptığınızda arkadaşınız yardıma koşacak, bir sonraki pozisyonda siz yetişeceksiniz. Vücudunuza iyi bakacaksınız, iyi besleneceksiniz. Kaybettiğinizde kafanız düşmeyecek, kazandığınızda bir sonraki maçın 0-0 başladığını unutmayacaksınız. Yılın 11 ayını birlikte geçirdiğiniz takım arkadaşlarınız aileniz olacak, küçüklere yol göstereceksiniz. Milyonların önünde oynadığınız bu oyunda sertlik var, sakatlanabilir, sakatlayabilirsiniz ama hareketlerinizde kasıt olmayacak. Sizin ekmek tekneniz, rakibinizin de ekmek teknesi. Akıl sağlığına dikkat edeceksiniz. Kariyerinizde basamakları çıktıkça, hedefler büyüdükçe, zirveye yaklaştıkça oksijen azalacak, bazen kendinizi yalnız hissedeceksiniz ama bütün bunlarla baş edebilmek için yıllarınızı verdiniz. Bunun için milyonlar kazanıyorsunuz. Sizden istenen sadece iyi futbol değil, sizleri milyonlarca insan, çocuk izliyor, onların rol modelisiniz. Profesyonelsiniz, sahada kimseyi dövemezsiniz. Bunu yaparsanız kale çizgisinden 100 top çıkarsanız da 50 kafa golü atsanız da size o maç ı hatırlatırlar. Marcao'nun, Kerem'in bedenine vurduğu darbeler aslında kendi kariyerini paramparça eden bir profesyonelin dramıdır. Cezaların en büyüğü neyse federasyon da kulübü de verir ama benim aklımda Marcao iyi insan olarak kalmayacak. İyi bir stoper mi değil mi, bunun artık önemi yok. Galatasaray ligin ilk maçında iki golle devreye rahat gitti.. İkinci yarıda futbolu hatırlayan var mı?