Ligin son sırasındaki rakibini küçümseyen Galatasaray, ilk 45 dakika günümüz futbolunun en önemli ilkelerinden takım savunmasını hiçe saydı. Böyle olunca da Ümraniyespor iki gol attı, üç tane de yüzde yüz kaçırdı. Yani kaçırılanlar gol olsa, Galatasaray bir devrede beş gol yiyecekti. İkinci devreye Galatasaray bambaşka bir kimlikle başladı. Artık karşılarında çok ciddi bir rakip olduğu hissini ön plana çıkarıp, hırslı ve takım savunması zaaflarını bir kenara bırakmış bir Galatasaray geldi. Yine de son 15 dakikaya girilirken skorda denge varken tempo düşmüştü ama rakibin en faydalı oyuncularından bir tanesi olan Avounou gereksiz bir hareketle ikinci sarı kartı görünce Galatasaray o rahatlıkla İcardi ile galibiyet golünü buldu. Kendisine bundan sonrası için zihinsel ciddi sıkıntı yaratacak bir puan kaybından kurtulmuş oldu.
Gelelim Okan Buruk'a…. Rakibine göre ne kadar güçlü bir takım olursan ol, mutlaka taktik disiplinden vazgeçmeyeceksin. Geraldo bilinen, kolay adam eksilten bir sprinter, oyunu karşı alana yıkıyorsun, geride 50 metre genişlik var, Emre Taşdemir'in defansif yönü çok zayıf, Kerem'den de bir katkı gelmiyor ve Geraldo bu kulvarda cirit atıyor. Okan Buruk bunu 45 dakika seyretti. İkinci devrede yaptığı tedavi ile oyunu kurtardı. Ya ilk yarıda rakibin diğer pozisyonları gol olsaydı ne olacaktı? Herhalde kendisine büyük bir ders çıkarır.
Ümraniyespor kısıtlı ve dar bir kadro ile her maç elinden geleni yapıyor ama çok kolay gol kaçırıyor. Çok kolay da gol yiyorlar, en büyük sorun da burada. Süper Lig'de ilk kez büyük bir takımın maçına çıkan hakem Cihan Aydın zor atmosferde bana göre çok iyi bir sınav verdi.