Kalkınma Mahallesi.. Trabzon'da fevkalade keyifli ikinci gecemizi bu mahallede geçirdik. Tufan diye bir pastane, kafeye gittik.. Gençler geliyormuş.. Aynen öyleydi.. Pırıl pırıl, cıvıl cıvıl gençlerle doluydu etrafımız bütün gece..
Niye Kalkınma mahallenin adı diye sordum.. "Adalet ve Kalkınma Partisi'nden gelmiyor herhalde?.."
Efendim, Trabzon'un bu yeni mahallesi Karadeniz Teknik Üniversitesi (KTÜ) Kampüsüne komşu.. "Ora üniversite olunca bura kalkınır" demişler ve mahallenin adını Kalkınma koymuşlar..
Aslında kalkınan Trabzon.. Bu kalkınmayı da doğma büyüme Trabzonlu Sunay anlattı uzun uzun.. "20 yıl önce buraları tanıyamazdın" diyerek..
Anadolu'nun dört bir yanına açılan üniversitelerin eğitime katkısı tartışıladursun bir gerçek var..
Eskişehir'e bakın.. Konya'ya bakın.. Diyarbakır'a bakın.. Üniversite kentin yüzünü öyle bir değiştiriyor ki, beşer yıl ara ile gidin, başka bir şehre gittiğinizi sanırsınız..
18 bin genç okuyor, KTÜ'de.. Trabzon'da eklenen 18 bin genç insan. 18 bin yaşayan ve yaşatan insan.. Bu insanların aileleri.. Tümüyle taşınan, ya da sık sık ziyarete gelen yakınlar..
Sosyal tesisler artıyor, gelişiyor. İşyerleri, satış alanları artıyor, gelişiyor.. Trabzon halkına, Trabzon'a göçenlere yeni iş alanları açılıyor..
Bir alışveriş merkezi var, yeni açılmış.. Gittik.. Muhteşem bir yerleşim.. Hem de fevkalade akıllı..
Kentin merkezinde değil, dışında.. En marka dükkânları, enfes kafe ve restoranları, 9 İstanbul Kanyon ayarında sinema ile başta gençler, Trabzon'un buluşma yerine dönmüş.. Kentin merkezini Sunay'la gezdik. İlk gittiğimiz yer, babasının terzi dükkânıydı. Outlet olmuş.. O sokaklardaki eski esnafın çoğu yok olmuş.. Bir kalaycı kalmış, iki bakırcı.. Hâlâ bakır döven o ustalar son örnekler. Arkası yok.. Acıklı.. Acıklı ama yaşamın acımasız gerçeği bu.. Yemenici, semerci, nalbant yaşar mı?. Bakarken hüzünleniyorsunuz ama çare yok.. Suyu yokuşa akıtabilir misiniz?.
Trabzon- Üniversite uyumu harika.. Oraya dönelim.. Kampüs bir minik şehir gibi.. İstanbul'daki o kentin kalabalığında kaybolmuş, kargacık burgacık kampüsler geldi aklıma.. Harika olanlar var. Ama onlara ulaşım da, arabanız olsa bile sabah saatlerinde iki saat. Oysa Trabzon'da mesafeler, nerdeyse bir sigara içimi.. (Ben çocukken köyde büyükler, mesafeyi sigara içimi diye tarif ederlerdi. O aklıma geldi de.)
Bizi davet eden ve fevkalade ağırlayan bir ekip var. KTÜ Maliye Kulübü yöneticileri.. Eski Başkan, şimdi mezun Ethem Akın, laciler ve kravatla gelmez mi yanımıza.. Mal Müdürü dedim ona.. "3 oda bir salon ev kiralayıp oturdum dört yıl, Trabzon'da" dedi.. Kirası 400 lira.. 400 liraya İstanbul'da bir yurtta iki kişilik odada bir yatak bulursanız ne mutlu size.. Bir de hayatın İstanbul'a göre ucuzluğunu ekleyin..
Ben üniversite sınavına girsem, orta sınıf bir Anadolu çocuğu olarak, hayatta İstanbul yazmam..
Roma'da ikinci olmaktansa, Trabzon'da kral gibi yaşamak varken..

***
Devam edeceğiz..