KAÇ defa yazdım. Ertuğrul Günay, hükumette "Arkadaşım" diyebileceğim, zaman zaman birlikte olduğum ve bu birliktelikten mutluluk duyduğum tek bakan. Ama en çok eleştirdiğim de o.. Mesele sadece "Tabak ve sevdiği deri" değil. Onun bakanlık kapsamı, benim en öncelikli konum da ondan..
İstanbul Opera ve Balesi'nin 50'nci Yıl Kutlama gecesine, davetiyeler üzerinde adı yazılı olduğu halde katılmayışını da fena halde eleştirmiştim.
Çok zarif bir yazı ile yanıt vermiş. Bir de liste eklemiş. Aralık ayı içinde katıldığı faaliyetler.
Liste yoğun gerçekten. Mardin var, Diyarbakır, Konya, Malatya var. Var oğlu var. Yani sadece Ankara, İstanbul, İzmir değil.
Ama açıkça görülüyor ki, Sevgili Günay'ın iyi bir danışmanı yok.
Mesut İktu gibi bir "Cumhuriyet Tarihi" devinin 40'ıncı Sanat Yılı, hayatta bir defa olan bir şey. Orada değil, Sevda- Cenap And Vakfı Ödülleri töreninde..
İDOP 50. Yılı, hele bir Kültür Bakanı için kesin kaçmaz. Ama Günay, ayni gece Türk Serbest Mimarlar Derneği, 9. Mimarlık Ödülleri töreninde..
Bu seçimleri, kim, hangi kıstasla yapıyor. Her yıl tekrarlanan sıradan ödül günleri, nasıl yaşamda bir kez olacak gecelerin yerini alıyor.
Günay, Sıtkı Usta'nın öleceğini dünya bilirken, Unesco'nun son günlerine yetiştirdiği "Yaşayan Kültür Mirası" törenine de başka ve yanlış bir seçim yüzünden katılmamıştı.
Kültür Bakanı'na, seçmeyi bilen ve "Sayın Bakanım, bu etkinliğe iki eliniz kanda olsanız katılmanız gerek. Geri kalan işleri boş verin" diyebilecek yüreğe sahip bir danışman gerek.
"Evet efendim, sepet efendim. Siz, nasıl uygun gördüyseniz o, en iyisidir" diyen kalem efendileri değil!..
