İzmir Yaşar Üniversitesi gençleri "Yaşarım" adlı bir dergi çıkarıyorlar, geçen ders yılı başından beri.. Bana da geliyor.. Vakit bulup İzmir'e gidebilsem, yayın kurulu ile dergi ve dergicilik üzerine sohbet edecek, eleştirilerimi aktaracaktım. Olmadı, Bu arada Nisan sayıları geldi..
Kağıdından baskısına bayağı kaliteli. Bu ülkede 150 bin satan bizim Erkekçe, yayın hayatı boyunca bu teknik kaliteye hiç ulaşamadı, öylesi..
Peki içerik!.
İşte orda nokta..
Çünkü derginin pek çok yazısını okuyamadım.
90 sayfalık derginin yarıdan fazlası ve de benim en ilgimi çeken yazılar dişi..
Yani, bu ülkenin biz başta en popüler gazetelerinin düştüğü yanlışa, bu gençler balıklama dalmışlar..
Gençler, gazete de, dergi de, bakılmak değil, okunmak içindir. Dişi yazı okumayı zorlaştırır, hatta insanı okumaktan vazgeçirir.
Tasarımcı için marifet, okumayı zerre zorlaştırmadan, güzelliği yakalamaktır. Okunmaz hale getirip "Ama bak ne güzel sayfa" demek, sadece bir tasarımcının kendi kendini tatminine yazıyı kurban etmek anlamına gelir..
Bu sene geçti.. Yeni ders yılı başında, düşündüğüm sohbeti yaparız, inşallah!..