Bu hafta Pazar Neşesi'ni bir okurdan seçtim.. Neşeden fazla düşünce içeriyor, sonunda tebessümü ile.. Gönderen Ahmet Ercankaya'ya teşekkürlerimle..

*** Tanrı dünyaya gönderdiği ilk elçisine sandık verir ve der ki..
"Bu sandığı sana emanet ediyorum ama sakın ola ki içini açıp bakmayasın.." "Tamam" der elçi..
Aradan zaman geçer ve elçiyi bir merak sarar..
"Acaba sandıkta ne var?" İçi içini kemirir. Sonunda dayanamaz ve sandığı azıcık aralayıp içine bakmak ister ama daha kapağı aralarken bir sarı ve bir mavi güvercin uçuverir.
Elçi, içerdeki Beyaz Güvercin de uçmak üzereyken son hamleyle kapağı kapatır ve Tanrının huzuruna çıkar. İşlediği günahın farkındadır, mahcuptur.
Tanrı seslenir..
"Kaçırdığın o sarı güvercin insanoğlu için sonsuza dek yaşamdı yani 'Ölümsüzlük'tü.
Mavi güvercin ise sonsuza dek mutluluk yani 'Barış'tı." "Peki Yüce Tanrım" der elçi..
"İçerde kalan beyaz güvercin nedir?
Tanrı cevap verir..
"O sonsuza dek 'Umut'tur!.." Umutlarınızın uçup gitmemesi dileğiyle ,,