Bir sınıf arkadaşım daha gitti.. Özcan Davaz!.. En son haber aldığımda Bangladeş Büyükelçisiydi. 2 binli yılların başı..
Oysa Mülkiye kantininde ayni gurubun içindeydik.. Satranç oynar, bizim evde satranç partileri verirdik. Gelirdi.. Ağbim, en iyi bildiği için meydan okumuştu bir gün başımıza gelip. Yan yana masalar kurmuştuk, hiç unutmam.. Özcan da vardı. Ayni anda, dördümüze karşı oynamıştı Öcal ağbim..
Bir başka eğlencemiz de, okulun hemen karşısındaki kahvede briç oynamaktı..
Ölüm ilanı tokat gibi çarpınca yüzüme, o günleri hatırladım.
Başımız sağ olsun, Mülkiyeliler..
Başınız sağ olsun, Mekteb-i Sultanililer!.