Fenerbahçe Malatya'da aldığı 3 puanla şampiyonluk yarışında önemli bir avantaj elde etti. İlk yarıdaki saha içi görüntüsü, alışılmış bir Fenerbahçe klasiğiydi. Topa genelde sahip olup oyunu karşı alana yıktılar. Malatyaspor kalabalık alan savunmasıyla kapanıyor, orta sahada pres yapıyor, kenarları yardımlaşmalı kapatıyordu. Bu tabloda Fenerbahçe pozisyon üretecek varyasyon yapamadı. Daum'un Nobre'yi ileri ucun sağında oynatma yanlışı bu kanadın işlemesine engel oldu. Sol kulvarda da yoğun tedbirler vardı. Tuncay, sıkışık alanda etkisizdi.
Alex ağır bir futbolcu. Bir de sıkı kontrol altında tutulunca oyuna ofansif ağırlık koyamadı. Bütün gol ümitleri her zamanki gibi en büyük silah duran toplardaydı. Yoğun baskıda çok fazla duran top kazanıldı. Ama kaleci Fevzi'nin başarısı ve bu konu üzerine yoğunlaşan Malatya savunmasının yüksek konsantrasyonu gol imkanı vermedi. Bu devrenin en net pozisyonunu çok seyrek atak yapan Malatyaspor ele geçirdi. Ama Murat Erdoğan'la değerlendiremedi. Eren'in kırmızı kart görmesi tabii ki ikinci yarı için Fenerbahçe'ye büyük avantajdı.

Deniz ve Servet öne çıktı
Daum'un Mehmet Yozgatlı'yla başladığı ikinci yarıya F.Bahçe bir an önce skor avantajı elde etmek için hızlı girdi. Ancak yine pozisyon bulacak ataklar gelişmiyordu. Çünkü günümüz futbolunun istediği tempo takımda yoktu. Zaman zaman Malatya da ataklara çıkma şansı buluyordu.
Bu arada Tuncay da kırmızı kart gördü. Bu sefer kolay gibi gözüken maçın zorluk derecesi yükseldi. Artık her neticeye açık bir saha içi görüntüsü oluştu. Çünkü Malatya moral depolamıştı.
Fenerbahçe bir türlü organize olamıyordu. Sadece çok direnen fizik güçleriyle karşı atakları karşılayan Deniz ve Servet öne çıkan isimlerdi. Ağır maç trafiğinden ve sürekli yük taşıdığından Aurelio'da da fiziki bir düşüş vardı. Ancak maçın son bölümünde Malatyaspor'un çıkarken kaptırdığı bir topta Anelka, Fenerbahçe'ye kritik anda skor avantajı getirdi. Nobre'nin golüyle de çok önemli bir 3 puan kötü futbolla kazanılmış oldu.
Malatyaspor disiplinli ve hırslı bir futbol sergiledi. Taktik açıdan da rakibin gücüne göre doğruları yaptılar. Kalelerine gelen duran toplarda çok başarılıydılar. Çünkü rakipleri bu konuda güçlüydü. 10 kişi kalmalarına rağmen pozisyon vermediler. Tuncay'ın ihracıyla gelen sayısal eşitlikten sonra aşırı yorgunluktan bir düşüş gösterdiler. Bu arada da kaptırdıkları bir topla kalelerinde gol görerek haketmedikleri bir yenilgi aldılar.